Vanomobil
GoBoony
Urbano
SEC Construction
Ruwelka Verzekeringen
Dicar Motorhomes
Alpha Motorhomes
ABC Mobile

Inhoud

Campersite op Instagram

Noordkaap

Door: Luc Dejonghe

Reisverhaal Noordkaap Noorwegen met de Motor 8774 km, maar deze reis is zeker ook te doen met de motorhome.

Na onze kennismaking met Noorwegen in 1993 werden we reeds aangetrokken door het hoge Noorden. Doch wegens omstandigheden werd die reis steeds maar uitgesteld. Tot we eind 2003 de beslissing namen om in 2004 naar de Noordkaap in Noorwegen te gaan. In februari werd begonnen met de voorbereidingen. Na het bekijken van het aantal beschikbare verlofdagen werd een haalbare route uitgestippeld. Wegens geen zin om de tent mee te nemen, besloten we om voor de eerste maal te overnachten in jeugdherbergen.

Via het internet werd begin maart een mailtje verstuurd naar 15 verschillende slaapplaatsen om zo alles vast te leggen.
Daarnaast maakten we een map aan, zodat we van iedere jeugdherberg in Noorwegen de gegevens (adres,tel, kaart) bij ons hadden die we van op het net hadden gehaald. Naast een paar reisboeken, hadden we ook nog eens 8 landkaarten mee. Begin juli werd de motor in orde gezet (banden waren nog zo goed als nieuw). De zaterdag werd de motor geladen (2 zijkoffers, tankzak en een rol achterop). Zo konden we op 11 juli vertrekken.

ZONDAG 11 JULITIELT – VITTSJÖ (ZWEDEN)DAG : 1109 KMTOT : 1109KM

Om 4u in de morgen werd de motor gestart en vertrokken we naar onze eerste bestemming in droog weer. Nabij Turnhout werd een eerste maal gestopt om de tank vol te gooien. Na de gebruikelijk plas- en rookpauze ging het verder doorheen Nederland naar Venlo waar we de grens met Duitsland dwarsten. Via de A2 en de A43 ging het omheen Essen om zo nabij Münster de A1 te volgen naar het Noorden. Na zo´n 40km voorbij Münster hielden we terug halt voor benzine en om de innerlijke mens ook iets te versterken. De weg vervolgend kwamen we voorbij Bremen en Hamburg ( met tussenin nog een benzinestop). De weg bleef droog, maar de bewolking werd grijzer. Zo kwamen we kort na de middag aan in “Puttgarden” waar we zo´n 45 min moesten wachten op de ferry. Daar kregen we nog het gezelschap van een paar Zweedse en Finse motorrijders. Omstreeks 13u15 ging het dan met de “M/F PRINS RICHARD” naar Rødbyhavn (Denemarken) in 45min. Al snel mochten we langs de kant gaan staan om de regenkledij aan te doen. De regen bleef ons vergezellen tijdens die 200km op Deense bodem. Na nog een benzine- en koffiestop kwamen we aan in Helsingør. Daar konden we vrij snel de ferry (Scandlines) op, die ons in 20min naar Helsingborg (Zweden) bracht. Eens op Zweedse bodem (terug droog) namen we de E4 tot nabij Markaryd waar we de 117 opdraaiden tot in “Vittsjö”. Na telefonisch contact met de eigenares konden we snel de kamer betrekken in “de jeugdherberg”. Na het veranderen van kledij en de nodige opfrissing gingen we naar de plaatselijke pub om iets te eten. Daarna deden we nog “een wandeling” tot aan het plaatselijk meer.

MAANDAG 12 JULIVITTSJÖ – ORSADAG : 711KMTOT : 1820KM

´s Morgens werd na het gezamelijk ontbijt (oa. in het gezelschap van enkele Nederlanders) de motor terug geladen en konden we weer de baan op. Via de 117 ging het terug naar de E4, die we bleven volgen tot in Jönköping. Afwisselend hadden we zon en wat regen. Na een vlotte rit oa. langs het Vidöstern (meer) hielden wa zo´n 170km even halt in die stad. Vervolgens in Huskvarna volgden we de E4 (50) verder langsheen het Vättern. Enkele kms voorbij Stava verlieten we de E4 om zo op de 50 te blijven langsheen het meer. Zo kwamen in “Vadstena” tijdens een fikse bui, waar we dan ook een pauze namen. Na een koffie wandelden we tot aan het kasteel. De bouw aan het kasteel werd gestart in 1545 door Gustav Vasa en is opgetrokken in Renaissancestijl. Het ligt vlak naast het meer. Men kan hier meegaan met rondvaartboten of gebruik maken van een toeristisch treintje. De 50 volgend, kwamen we voorbij Askersund en Åsbro aan de E20 die we volgden tot in Örebro. Daar moesten we het centrum inrijden om zo aan weg nr 50 te komen. Maar na wat rondrijden vonden we die niet en reden we terug naar de E20 die we verder volgden tot in Arboga. Daar kozen we de 249 die ons eveneens aan de 50 zou brengen. Doch het bleek de 60 te zijn. Achteraf hoorden we dan dat veel nummers veranderd waren sinds 2001 en onze kaart dateerde van 2000. Doorheen “de bossen” en regelmatig zicht op één of ander meer ging het via Storå, Koppaberg en Ludvika naar de industriestad Borlänge. Daar draaiden we de 70 op, om zo naar Mora te rijden. Rijdend langsheen het Siljanmeer kwamen we plots een aantal auto’s tegen die allemaal tekens gaven met de lichten. Dat betekende politiecontrole ofwel dieren op de weg. Iets verder zagen we “een eland ” nog net de weg dwarsen het bos in. Net voor de brug naar het centrum van Mora draaiden we de 45 op naar “Orsa”. Daar vonden we snel de jeugdherberg. Na het installeren op de kamer en het parkeren van de motor (droog) wandelden we naar een vlakbij gelegen benzinestation waar een eethuis bijlag.

DINSDAG 13 JULIORSA – ÖSTERSUNDDAG : 352KMTOT : 2172KM

Net als in de eerste jeugdherberg hadden we hier bedlinnen gehuurd, maar ditmaal hadden we er gekregen om weg te werpen. We besloten om ze mee te nemen en nog één of meerdere keren te gebruiken (we konden ze de ganse Noorwegen reis gebruiken). Na het ontbijt reden we doorheen het centrum en vervolgens via een prachtige weg eerst naar het “Björnparken”. Ondanks de bewolking hadden we een aangename temperatuur en waren we blij dat we de motorjassen en de tankzak bij de kassa mochten afgeven. Naast beren kan je hier ook wolven en lynxen bekijken. De dieren beschikken over een groot natuurlijk gebied dat afgesloten is van het publiek. Langs de omheining en via een brug kan je ze bekijken. Via een kronkelende weg kom je boven bij de cafetaria en het park waar de wolvenjongen verblijven. Daar zie je ook de skiliften die naast het park liggen. De volwassen wolven bleven verscholen in het groen. Terug beneden dronken we nog iets op het terras en besloten nog een maaltijd te nemen in het restaurant naast het vakantiedorp. Vervolgens ging het met de moto via Orsa (waar we nog even tankten) naar de 45. Die bracht ons opnieuw doorheen een bosrijke streek langs oa. Sveg en Åsarna tot in Brunflo. Hoewel op bepaalde stukken van de 45 de snelheid beperkt is tot 110 (2 rijstroken) bleven we meestal een stuk er onder om te genieten van “de streek”. Eens voorbij Bruflo waren we snel in Östersund, waar we dankzij het kaartje vlug de jeugdherberg vonden. Die is gelegen in het “Jamtli Historieland”. Na het omkleden trokken we eerst naar het centrum om te winkelen, zodat we eten hadden voor de avond en de morgen nadien. Daarna langs het water nog maar eens tot in het centrum gewandeld om tenslotte nog een bezoekje te brengen aan het park zelf. Terug in de jeugdherberg maakten we kennis met een Zweeds koppel die ons herkenden van in Orsa. Zij gingen de volgende dag richting kust, zoals wij maar zij terug naar het Zuiden.

WOENSDAG 14 JULIÖSTERSUND – PITEÅDAG : 713 KMTOT : 2885 KM

Tijdens het ontbijt werd nog wat verder gepraat met de Zweden en tevens met een Zweeds meisje die in het park werkte. Na een tankbeurt ging het terug naar de 45 die ons naar het Noorden bracht. Voorbij Häggenås, Hammerdal en Strömsund ging het richting Dortea. Vanaf Hammerdal kregen we niet alleen water te zien in “de meren”, maar ook vanuit de lucht zodat we terug even aan de kant moesten om de regenkledij aan te doen. In Dortea stopten we de moto om iets warms te drinken en besloten we door de regen de 45 te blijven volgen ipv. de 92 te nemen naar Åsele. Na het voorbijrijden van de 92 hield het plots op met regenen zodat we na enkele kms de 90 opdraaiden die ons naar dezelfde bestemming bracht. In Åsele werd de tank eerst terug gevuld, waarna we de 92 opdraaiden, om na enkele km die reeds te wisselen voor de 365. Het is heerlijk rijden tussen de bossen en na enkele kms zagen we vanop een hoogte verder op de weg onze 2° eland (en tevens laatste op deze reis) staan. Bij het horen van de motor stak die wel snel de weg over om te verdwijnen in het bos. Op zo´n 20km voor Lycksele kwamen we plots bij wegenwerken zodat de snelheid vlug naar beneden ging (vooral de stukken met een laag grote keien). En om het plaatje volledig te maken, werden na een paar km de sluizen boven ons terug opengezet. Na de werken waren we direct in het centrum van Lycksele waar op we een moment bij een laagte in de weg onder een brug (denk spoorweg) kwamen, die gevuld was met water. Op het moment dat we erdoor gingen rijden, kwam een wagen uit de ander richting, met het gevolg dat we een deftige douche over ons heen kregen. Iets verder zagen we een bushokje, waar we dan ook stopten. Na het bekijken van de kaart lieten we de geplande route vallen (de 365 naar Glommersträsk, de 95 naar Abborrträsk en de 373 naar Piteå). We namen de E12 naar Umeå in de hoop langs de kust iets droger weer te hebben. En gelukkig kregen we dat ook. Voorbij die stad hielden we halt langs de E4 op een parking waar we terug konden genieten van “een uitzicht”. Die E4 bleven we dan volgen voorbij Skellefteå tot Piteå. Langs die route kregen we nog wat wegenwerken te verwerken. Tussenin hadden we de slaaplaats reeds verwittigd dat we later gingen aankomen. Bij het boeken bleek dat we de jeugdherbergin Piteå niet konden bereiken via e-mail. Zo kwamen we via het net bij deze “slaapplaats” terecht. Na wat zoeken kwamen we rond 20u aan. In de bar kwam een duo wat liedjes zingen, zodat er daar wat volk aanwezig was. De eigenares was gelukkig bereid om wat sandwiches klaar te maken voor ons. Na een heerlijke douche konden we eten en hadden we dan ook nog een leuke babbel met haar over oa. reizen en motoren (bleek de familie echte liefhebbers). Daarna maakten we nog een “wandeling” in de omgeving. Daarbij viel op dat in een woonwijk de tuinen geen afsluiting hadden en gewoon in elkaar overlopen.

DONDERDAG 15 JULIPITEÅ – TANKAPIRTTI (FINLAND)DAG : 592KMTOT : 3477KM

´s Morgens werd de motor geladen en na het afgeven van de sleutel ging het naar de E4, bij het eerste benzinestation werd getankt en gezorgd voor een ontbijt. Die E4 voerde ons langsheen de Botnische Golf richting Finland. In “Kalix” hielden we nog even een tussenstop. Net voor de Finse grens in Haparanda reden we de 400 op naar Kukkola om de “kukkolaforsen” te bezichtigen. Dit zijn stroomversnellingen. Er word vooral op zalm en witvis gevist vanuit bootjes of vanop een steiger. Aan de overzijde ziet men Finland liggen. Daarna ging het terug naar Haparanda waar we “de Finse grens” dwarsten. De E4 bleven we volgen tot voorbij Kaakamo, waar we bij de splitsing de 4 volgden langs de Kemi-rivier naar Rovaniemi.
In Muurola hielden we halt voor een maaltijd op het terras en zagen we dit “bushokje” staan.
Zo´n 8 km voorbij Rovaniemi kwamen we met de moto bij “Napapiiri – de poolcirkel”. Hier waren we 2158km verwijderd van Brussel. Op de ruime parking parkeerden we naast een andere moto die eveneens uit Belgiê kwam. Het complex staat vooral in teken van de kerstman, souvenierswikels en cafe-restaurants. Het deed dan ook wat vreemd aan om halfweg juli overal kerstmuziek te horen.
Na de gebruikelijke fotos, wandelden we wat rond en brachten een bezoekje aan het postkantoor van de kerstman. Toen we hem zelf even wilden bezoeken bleek hij net pauze te hebben. Terug op de parking mocht het regenpak terug aan toen de sluizen boven ons open gingen. We maakten dan ook kennis met de Belgische motorrijder die net als ons op weg was naar de Noordkaap. Wij zouden elkaar nog een paar keer ontmoeten onderweg. Gelukkig kregen we snel terug droog weer en werd het terug aangenaam tot aan de eindbestemming voor die dag. Rijdend doorheen de bossen werd het ook meer en meer uitkijken voor de “vrijlopende rendieren”. Rond 19u (in Finland is het 1u later) reden we voorbij Tankapirtti, waar we enkele km verder een afslag hadden naar “het vakantiedorp” waar de jeugdherberg gelegen was. Na de inschrijving en het omkleden konden we in het restaurant genieten van een warme maaltijd. We wandelden nog wat rond op het terrein en deden vervolgens nog de wandeling naar de Kilopäänhuippu, van hieruit hadden we een prachtzicht op de omliggende bergen waarvan een deel in Rusland liggen.

VRIJDAG 16 JULITANKAPIRTTI – SKARDSVÅG (NOORWEGEN)DAG : 496KMTOT : 3973KM

Na het onbijt reden we de moto via de 4 verder noordwaarts en kwamen zo langsheen Ivalo, Inari en kaamanen. Onderweg hielden we halt aan één van de vele “meren”, waar me kennis maakten met een Nederlands koppel die eveneens op weg was naar de kaap.

Na Kaamanen stopten we aan de splitsing van de 92 (richting Karasjok) en de 4 (richting Utsjoki). Plots kwam via de 92 een Finse motorrijder aangereden die bij ons stopte. Hij was op de terugweg van de kaap en raadde ons de 92 aan omdat de 4 verderop in slechte staat was (die had hij genomen op de heentocht). Zo kozen we dan de 92 om verder te rijden. deze heuvelende maar rechte weg bracht ons naar de grens Finland-Noorwegen. Net voor de grens hielden we halt aan een café. Terwijl we buiten nog wat stonden te praten, werden we plots aangesproken door een fietser die afkomstig was uit Maldegem. Na het drinken van een koffie reden we de grens over via de 92 en zo tot in Karasjok. Daar bezochten we “het themapark Sápmi”. Je maakt er kennis met de leefwereld van de Samen (Lappen). Er is een voorbeeld van een zomerkamp (tenten) en een winterkamp (hutten), je kan er een film bekijken en natuurlijk is er een restaurant en shop. Terug op de parking ontmoetten we opnieuw een landgenoot met de moto. Hij was op de terugweg van het Noorden na op de kaap te hebben overnacht in een tent (koud). Na een gezellige babbel reden we dan ook verder Noordwaarts. Over de “E6” ging het vlot en kregen we dan ook meer en meer het gebergte in het oog. Het gebied zelf is woest en verlaten, begroeid met struiken. Af en toe aan een parking zie je Samen die er souveniers en huiden verkopen. Eens aangekomen in Lakselv ging het linksaf “de E6” volgend, slingerend tussen het gebergte en de Porsangerfjord. Aangekomen in Russenes draaiden we de E69 op. Die bracht ons verder slingerend langsheen de fjord naar het eiland Magerøya waarop de Noordkaap ligt. Naast het genieten van de uitzichten, werd het ook meer uitkijken voor “de rendieren”. Daarnaast kregen we ook de eerste tunnels voorgeschoteld waaronder “de Nordkapptunnelen” (vervangt de vroegere ferry) die onder het Magerøysundet loopt. Na het passeren van Honningsvåg reden we verder over de E69. De route verloopt over een prachtige slingerende weg, doorheen een golvend maar kaal landschap. Eens in Skardsvåg  reden we eerst naar “de kirkeporten camping” waar we een hut hadden besproken voor 2 nachten. Volgens de site van de Noorse jeugdherbergen lag de dichtste herberg in Lakselv (±180km van de kaap). We hadden een hut ter beschikking voor 4 personen met wc en douche. Na het omkleden en het verfrissen gingen we wat gaan eten (rendier). Hierna zaten we lekker in de zon op het terras van de hut. Rond 20u begon het lichtjes te regenen, zodat we snel beslisten naar de kaap zelf nog te rijden. Gelukkig bleef het enkel bij wat motregen. Na het overbruggen van die laatste 15km, reden we het terein op van “de Noordkaap” en daar waren we duidelijk niet alleen. Na wat rondwandelen buiten en het nemen van de gebruikelijke foto´s, liepen we het gebouw binnen. Daar dronken we iets warms en werd de shop bezocht voor een paar aandenkens en postkaarten. Intussen kwamen meer en meer bussen toe, die telkens een lading toeristen losten zodat het echt druk werd zowel binnen als buiten. Daarom besloten we rond 22u30 met de moto terug te keren naar de camping. Op weg naar de parking, kwamen we de Nederlanders nog tegen waar we s´morgens tegen gepraat hadden in Finland. Het toegangsbewijs is 48u geldig, zo konden we op zaterdag nog terugkeren. Eens terug op de camping, gingen we nog wat “wandelen” in het dorpje en de haven. Om tenslotte tot rond 2u in de morgen op het terras een boek te lezen (het wilde maar niet donker worden).

 ZATERDAG 17 JULIEILAND MAGERØYADAG : 86KMTOT : 4059KM

´s Morgens gingen we terug naar de shop-verbruikszaal op de camping voor een ontbijt. Tussen de postkaarten zagen we plots er ééntje van de Kirkeporten, bij navraag bleek dat op wandelafstand te liggen. Na het ontbijt volgden we dus de uitgezette route vanaf de kamping en kwamen zo aan de Vesfjorden. Daar zagen we “de Kirkeporten”, daarnaast ook nog de noorkaaphoorn aan de overzijde. Vervolgens gingen we al over de heuvelrug naar de andere kant zodat we zicht kregen op Skardsvåg gelegen aan de Risfjorden. Na een klein middagmaal werd de motor gestart om een bezoek te brengen aan “Gjesvær”. Eerst ging het een stuk terug over de E69 en dan via een lokale weg die ook eerst door de open ruimte liep en vervolgens kronkelde tussen de waterlopen en de heuvels. Dan krijg je plots een mooi zicht op het vissersdorp met er achter het vogeleiland. Na het wandelen in het dorp keerden we terug naar de E69, voor een tweede bezoek aan de Noordkaap. Onderweg stopten we nog even op een parking met een mooi zicht op “de Tufjorden”. Terug aangekomen op “de Kaap”, bezochten we eerst de film (aanrader !!!), om vervolgens door de tunnels te wandelen, zo kom je oa. aan de St. John’s chapel (was net een huwlijk bezig) en de Grotten Bar (met uitzicht op de Barents Sea). Na een bezoek aan de cafétaria wandelden we nog een tijd rond op “de rots”, zodat we rond 18u beslisten eerst terug te rijden naar de camping. Wegens de dalende temperatuur en toenemende wind besloten we niet meer terug te rijden naar de kaap. Na een korte wandeling door het dorp, bleven we op de camping die avond.

ZONDAG 18 JULISKARDSVÅG – ALTADAG : 311KMTOT : 4370KM

Na het ontbijt werd de motor gestart en zo de terugreis aangevat. Tot in Russenes verliep de route zoals op de heenreis. Eerst een tankstop in Honningsvåg, daarna doorheen de tunnels (opnieuw tolgeld !). Opvallend is dat enkel wie in de richting van de kaap rijd,stopt om fotos te nemen van de rendieren. Eens in Russenes draaiden we de E6 op richting Alta. De rit verliep voorspoedig en dalen we langzaam naar Skaidi in een lekker zonnetje. Na Skaidi rijden we o.a. een stuk langs de Repparfjordelva (rivier). Iets voor Alta verlieten we de E6 en draaiden de 883 op. Deze (slechte) weg loopt via een paar kleine dorpjes langsheen “de Altafjorden”. Eens in Storekorsnes konden we enkel verder met een ferry. Dus keerden we terug naar de E6, om zo in Alta te komen. Aangekomen bij de jeugdherberg was er nog niemand aanwezig, zodat we eerst “het Altamuseum” bezochten. Hier zie je rotstekeningen (5 à 6000j oud), die dankzij de latere inkleuring duidelijk zichtbaar zijn. De eerste tekeningen werden in 1972 ontdekt en in 1985 op de “UNESCO World Heritage List” geplaatst. Na de wandeling (bijna 3km) langs de verschillende panels, bezochten we ook nog het binnenmuseum. Daar bekeken we oa. een film die de evacuatie en het platbranden van de dorpen in Finnmark toont door de Duitsers in 1944. Tijdens de wandeling buiten maakten we nog kennis met enkele Belgische motorrijders. Na het bezoek reden we terug naar de jeugdherberg en trokken we het centrum in voor een maaltijd. Terug in de jeugdherberg nog wat zitten praten met een Deense motorrijder die ook op de terugweg was. Rond 21u gingen we nog even wandelen en wat inkopen doen in een benzinestation (rond 22u was het nog 21°).

MAANDAG 19 JULIALTA – NARVIKDAG : 469KMTOT : 4839KM

Na het verlaten van de jeugdherberg hielden we halt aan hetzelfde benzinestation voor de nodige benzine en een ontbijt. Daarna terug de E6 op, die ons via Talvik langsheen de Altafjorden verder bracht. Voorbij Isnestoften volgden we dan de smalle maar mooie Langfjorden tot in Finnøyra. Vandaar kwamen we snel bij de Burfjorden. En zo bleven we verder rijden, genietend van  de prachtige fjorden, bergen en regelmatig een waterval. Aangekomen in Olderdalen staken we de Lyngenfjord over met de ferry naar Lyngseidet, om zo via de 868 langsheen de Storfjorden in Oteren terug op de E6-E8 te komen. Eens in “Nordkjosbotn” bleven we de E6 (terwijl de E8 naar Tromsø gaat) volgen die nu het fjordengebied terug verliet om meer tussen de bergketens te lopen. Spijtig genoeg kregen we het laatste deel naar Narvik af te rekenen met regen en dat zou niet meer veranderen die avond. In Bjerkvik (iets voor Narvik) zagen we de Deense motorrijder nog even terug die een pauze nam aan een benzinestation. Het restaurant van de jeugdherberg bleek reeds gesloten zodat we naar het Chinees restaurant gingen die er juist naast ligt. Na de maaltijd wandelden we nog wat rond in “het centrum” en deden nog wat inkopen.

DINSDAG 20 JULINARVIK – KABELVÅGDAG : 292KMTOT : 5131KM

Bij het ontwaken werd reeds duidelijk dat de sluizen nog steeds wagenwijd openstonden. Na een heerlijk ontbijt, werd de motor bepakt en de regenkledij aangetrokken. Eerst ging het terug naar Bjerkvik, waar we de E10 opdraaiden. Die werd gevolgd tot aan de 829, die bracht ons langsheen het Skodbergvatnet en het Saltvatnet naar Skånland (aan de Grovfjorden). Daar volgden we dan “de 825” doorheen Tovik en Sandstrand, tot we terug aan de E10 kwamen. Via de brug over de Lavangsfjorden kwamen we op de Vesterålen. Die vormen samen met de Lofoten een eilandengroep. Door het slechte weer konden we niet echt genieten van de natuurpracht, terwijl we langs de fjorden en de bergen reden. Na de doortocht van Sorland bleven we de E10 volgen, tot de weg plots werd versperd door een politiewagen. We moesten verder over een paar lokale wegen totdat we terug op de E10 kwamen. Na enkele kms kwamen we in een behoorljike file terecht. Door het feit dat er geen tegenverkeer was begonnen we de file voorbij te rijden, tot we een autobus voor ons hadden die hetzelfde deed. De bus hield halt bij een politiewagen die ook in die file stond veroorzaakt door de verhuis van een woning. Blijkbaar overlegde de buschauffeur met de politie, want iets later ging het gevaarte iets aan de kant en kon de bus er voorbij en wij ook dus. Na ons mocht blijkbaar niemand volgen. De bus sloeg enkele kms verder al naar het vliegveld van Skagen. Via “een indrukwekkende brug” kwamen we in Stokmarknes, vandaar was het nog een kort stukje naar Melbu. Daar wachtten we in het gezelschap van een motorrijder uit Oslo op “de ferry”. Na een woelige vaart kwamen we aan in Fiskebøll op de Lofoten. Vandaar was het nog zo´n 40km naar de jeugdherberg in Kabelvåg. Gelukkig werd de regen minder erg, maar bleef het wel zwaar bewolkt. Na het inschrijven en het omkleden werd gebruik gemaakt van de was- en droogmachine om zo terug voldoende verse kledij te hebben. Intussen wandelden we naar “een hotel” in het centrum  om iets te eten.
Na de maaltijd werd de rest van “Kabelvåg” verkend. Rond 22u keerden we terug naar de jeugdherberg na eerst nog te stoppen aan de “Lofoten Kathedraal”. In de jeugdherberg was intussen nog een koppel toegekomen met een motorfiets (suzuki V-Strom 1000GT). Die waren op de terugweg naar Italië.

WOENSDAG 21 JULIDE LOFOTENDAG : 311KMTOT : 5442KM

Na het ontbijt begonnen we te babbelen met een Nederlands koppel die het zuidelijk deel had bezocht zonder veel regen te hebben gehad. Ze raadden ons ook aan een bezoek te brengen aan Nusfjord. Zo vertrokken we dan al over de E10 zuidwaarts. Gelukkig konden we nu wel genieten van “de omgeving”, terwijl we van eiland naar eiland reden. Die zijn ook weer verbonden met prachtige hoge bruggen. Opvallend zijn de heel steile bergen die je hier kan bewonderen.
Voorbij Leknes doken we een tunnel in om via Napp aan het Moskenstraumen (fjord) te komen. Die volgend kwamen we aan de 807 die tot in Nusfjord liep. Op die kleinere weg kwamen we veel lokale autobussen (wit-groen) tegen. Die waren op weg met Italiaanse toeristen. Eens in het vissersdorp (staat op Unesco Wereld erfgoed lijst sinds 1975) bleek slechts een kleine parking voorzien, zodat slechts een 3-tal bussen tegelijk konden parkeren. Wij vonden nog een plaats bij een café op een graspleintje. Eerst wandelen we wat tussen de huisjes waarna we bovenop een rots gingen, om zo “een zicht” te krijgen op het dorpje. Na een bezoekje aan een koelhuis voor de stokvis, dronken we nog iets in het café. Hierna reden we terug naar de E10 om onze weg verder te zetten zuidwaards.
Bij het doorrijden van Hamnøy aan de Kirkefjorden was het terug een drukte van jewelste door de Italianen. Zo kwamen we rond de middag aan in Å. Dat dit dorpje druk bezocht word merk je aan de grote parking (net voorbij de tunnel) die goed gevuld was oa met autobussen. Op de parking heb je een informatiedienst – shop.
Vandaar uit loopt “een wandelpad” naar het centrum van Å. Het dorp ligt mooi tussen de rotsen en telt zo´n 250 inwoners. Net als in Nusfjord zien we hier verschillende “Rorbuer (vissershuisjes)” die nu door de talrijke toeristen worden gehuurd. Ook vind je er een jeugdherberg.
Na aankomst in het dorp gingen we eerst naar The Bakery om enkele broodjes en koffie. Tijdens het eten (op een bank buiten) maakten we nog kennis met een Nederlands meisje die alleen op reis was en zowel gebruik maakte van het openbaar vervoer of een stuk meereed met landgenoten.Daarna gingen we wat rondwandelen en kwamen zo bij The Blacksmith “. Die vond je zowat op bij iedere boerderij en de vissersdorpjes. Er moest altijd wel iets hersteld worden of opnieuw gemaakt worden (nagels, vishaken,..). Daarna bezochten we “The Boathouse”. Dit werd in 1844 gebouwd en werd gebruikt om de boten op te bergen in de winter. Naast een aantal boten, zie je er vooral voorwerpen die op de vissersboten werden gebruikt.
Bij “The Cod-LIver Oil Factory” stonden zoveel mensen (Italianen) dat we het niet bezocht hebben. Na het nuttigen van een frisdrank keerden we terug naar de parking. Tijdens het omkleden hadden we nog een leuk gesprek met enkele landgenoten die op reis waren met een motorhome. Terug rijdend naar het Noorden van de Lofoten hielden we iets verder nog halt aan één van de weinige “visrekken” waar nog stokvis hing te drogen. Dezelfde weg (E10) volgend komen we terug in het dorp “Hamnøy”. Gelukkig was het nu een stuk rustiger dan bij de eerste doortocht. Na het nemen van enkele fotos hield er plotseling een Duitse bus halt, waarvan één van de reizigers onmiddellijk aanbod om een foto van ons te nemen bij de motor en de baai op de achtergrond.
Intussen werd door de anderen alles klaargemaakt om te BBQ-en. Verder rijdend kwamen we voorbij een fjord met “een zandstrand”, dit een stuk boven de poolcirkel.
Terug in Leknes verlieten we de E10 en draaiden “de 815” op om zo via Kongsjorda en Valberg de kustlijn te volgen. Op het laatste stukje voor we terug de E10 opdraaiden kwamen we na een bende berggeitjes nog een groep (±20) Noorse motorrijders tegen.
Nabij Kleppstad draaiden we de doodlopende 684 nog even op, om zo langs de Sunnlandsfjorden te rijden. Terug op de E10 kozen we iets verder de 816. Deze kronkelende weg die opnieuw gevangen zat tussen een fjord en het gebergte loopt tot in Henningsvær. Dit vissersdorp gelegen op een paar eilanden (verbonden door die typische bruggen) was behoorlijk druk. Zodat we besloten terug te keren. Op de terugweg zagen we nog enkele klimmers aan het werk en zagen we een Belgische motor geparkeerd staan. Eens terug op de E10 was het nog een kort stuk tot aan de jeugdherberg. s´Avonds gingen we naar hetzelfde restaurant-hotel voor een avondmaal.

DONDERDAG 22 JULIKABELVÅG – SANDVIKDAG : 457KMTOT : 5899KM

Door het feit dat we reeds vroeg in Svolvær moesten zijn, gingen om 8u reeds terug met de sleutel en werd slechts een klein ontbijt genuttigd. Wachtend op de ferry kregen we nog het gezelschap van de Belgische motorrijder die we de dag voordien reeds hadden gezien op de terugweg van Henningsvær ( Hij ging dezelfde richting uit tot in Fauske. Daar zou hij dan de 80 kiezen richting Bodo). Eens op de ferry krijg je “een totaal beeld” van de Lofoten. De 2 uur durende overtocht werd doorgebracht in de cafétaria en op het buitendek om zo te genieten van de natuurpracht. Zo kwamen we voorbij Skrova een eilandje waar de ferry soms aanlegd. Na aankomst (rond 11u) in de kleine haven van Skutvik gingen we eerst nog even aan de kant om iets te drinken en de kaart nog even te bekijken. Dan volgt “de 81”, deze bochtige weg brengt ons via Hamarøy naar Ulsvåg waar we “de E6” opdraaien. De weg word vooral gekenmerkt door bergen, fjorden, watervallen en de bijhorene tunnels. Na een korte tussenstop in Fauske houden we nabij Rognan een langere stop aan dit “benzinestation – toeristencentrum.” Vanaf hier verliezen we de fjorden uit het oog, maar dit word dan weer goedgemaakt door de zichten dat je krijgt, eerst rijdend door het dal van de Saltelva (rivier) en vervolgens over een woeste hoogvlakte (Saltfjellet). Zo kwamen we voor de tweede maal voorbij de poolcirkel. Op de parking was het reeds duidelijk dat het behoorlijk druk was, waaronder een aantal Britse motorrijders. Na het rondwandelen in de prachtige omgeving bezochten we het “Polarsirkelsenteret” zelf. Je vind er oa een cafétaria, postkantoor, shop,… Na een drankje in het cafétaria gingen we terug op pad.
Doorheen de Dunderlandsdalen kwamen we aan in “Mo-I-Rana”.
Vanaf hier rijden we langsheen de smalle Nordranafjord verder zuidwaarts.
In Bjerka verlaten we de fjorden en loopt het laatste stuk van de weg naar Korgen langs de rivier Røssåga. In Korgen draait de E6 af naar Mosjøen. Deze weg loopt langs verschillene meren met uitzicht op het gebergte. Bij het genieten van de streek waren we reeds een paar km voorbij Sandvik (waar we de jeugdherberg hadden geboekt), voor we er erg in hadden. Dan maar terug gereden en nu vonden we “de slaapplaats” onmiddellijk, tegenover het Mjåvatnet.
Na controle van de motor bleek dat de banden het einde van de reis niet zouden halen. Zodat we beslisten de volgende dag uit te kijken voor een set nieuwe.
Na wat te hebben gegeten, maakten we nog een wandeling tot aan het meer. Op het wandelpad was het druk van kleine kikkertjes die het pad overstaken op weg naar het water. Terug bij de jeugdherberg zagen we een Duits koppel die net als ons in Kabelvåg had overnacht.

VRIJDAG 23 JULISANDVIK – DOMBÅSDAG : 605KMTOT : 6504KM

Na het ontbijt ging het met de moto terug de E6 op voorbij Mosjøen, eens voorbij het centrum volgen we de Vefsna (rivier). Zo komen we na zo´n 30km voorbij “de Laksfossen”. Door het bandenprobleem word het het tempo aangehouden terwijl we alover de E6 rijden steeds met zicht op de bergen, rivieren en watervallen. Opvallend is dat de dalen breder worden tussen de bergen. Voorbij Grong komen we aan het Snåsavatnet. Het plan om langs het meer te rijden via de 763 lieten we varen door de tijdsdruk. Op het einde van het meer kwamen we in Steinkjer. Hier reden we het centrum in tot aan een benzinestation. Net op dat moment kwam er ook een Noorse motorrijder aan, en bij navraag kon hij ons de weg tonen naar een bandencentrale. Gelukkig hadden ze banden voor motorfietsen en na het uitzoeken van de best passende werden ze gemonteerd (380€).
Rond 15u konden we dan vol goede moed dan de weg (ong. 300km) vervolgen. Tot Trondheim hebben we steeds zicht op de fjorden. Voorbij Trondheim werd de volgende jeugdherberg verwittigd dat we een stuk later dan voorzien gingen aankomen. Tot in Støren volgen we “de Gaula”. Het landschap blijft betoverend terwijl we Soknadal, Berkåk, Solberg voorbij rijden. In Oppdal houden we nog een korte tankstop en staan we nog een kleine 80km van de eindbstemming. De weg vervolgend kwamen we voorbij het “dovrefjell national park” waar je onder begeleiding van een gids muskusossen kan bekijken. De laatste kms kregen we nog een regenbui te verwerken. Eens bij “de slaapplaats” bleek die niet alleen te bestaan uit een jeugdherberg, maar ook uit een hotel-restaurant (met de receptie), een park met vakantiehutten en een plaats voor caravans.
Na het zoeken van de receptie konden we ons om 20u15 inschrijven. De vraag of we nog een maaltijd konden krijgen werd positief beantwoord indien we onmiddellijk bestelden. Zo hadden we geen tijd meer om ons nog om te kleden. In het restaurant was slechts één tafel bezet (bleken achteraf Vlamingen te zijn). Na een heerlijke maaltijd kon ik de motor bij het juiste gebouw parkeren en genieten van een heerlijke douche.
Wegens de regen bleven we s´avonds maar binnen.

ZATERDAG 24 JULIDOMBÅS – FLÅMDAG : 378KMTOT : 6882KM

De volgende morgen wandelden we nog wat rond (fotos werden toen genomen) voor dat we konden gaan ontbijten.
Hierna gingen we terug op weg, de E6 volgend doorheen het centrum van Dombås reden we daarna langs “de Lågen” (rivier).
Voorbij Dovre kwamen we in Nord-Sel waar we de E6 verlieten en de 438 (lokale weg) opdraaiden. Over deze als zo goed verlaten weg was het prettig rijden tot we op het laatste stuk geconfronteerd werden met wegenwerken. Zoveel mogelijk met de moto de grootste keien proberend te ontwijken moesten we ook nog een paar scherpe afdalingen nemen. Zo kwamen we na zo´n 5km uit op de 15. Die volgden we doorheen Vågåmo langsheen het Vågåvatnet tot we de 51 konden opdraaien nabij Tessander richting Fagernes (deze weg hebben we in 1993 ook gereden, maar dan in omgekeerde richting). Die weg bracht ons langs een aantal “meren” en over kale hoogvlakten voorbij “Jotunheimen” (betekend: het huis der reuzen).
Dit is met de Galdhöpiggen (2469m) en de Glittertind (2452m) het hoogste gebergte van Noorwegen.
Het grootste deel ligt boven de 1100m (hier de boomgrens), waarvan 250 toppen boven de 1800m.
De weg vervolgend kwamen we in Fagernes waar we de E16 opdraaiden. Die volgden we richting Lærdal langsheen een aantal meren (Srandefjorden, Slidrefjorden, Vangsmjösa,…) en watervallen, intussen wederom genietend van “de uitzichten” op het gebergte. Onderweg kwamen we in Borgund waar we de “stavkerke” (uit 1150) bezochten.
Tijdens het nuttigen van een frisdrank op de parking zagen we een voorbeeld van “snelreizen”. Een bus met Spaanse toeristen kwam opgereden, snel stapten de meeste mensen uit, gingen snel tot aan de afsluiting om wat fotos te nemen, terug de bus op en weer de weg op. Dit in nauwelijks 10min.

De weg blijven volgen met de moto doorheen de Lærdalstunnelen (foto links met zijn 24.5km de langste tunnel in de wereld). Door het mooie weer reden we verder over de 5 naar Lærdalsøyri, waar we eens voorbij het centrum “de Aurlandsvegen” opreden. Het eerste gedeelte gaat steil omhoog via kronkelende smalle wegen naar een hoogte van ongeveer 1250m. Vervolgens krijg je een hoogvlakte voorgeschoteld met meren met hier en daar nog wat sneeuwresten. Het laatste stuk is een prachtige afdaling waarbij je plots zicht krijgt op de Aurlandsfjorden en het plaatsje Aurlandsvangen.
Eens daar beneden was het nog een kort stukje langsheen de fjord tot aan het einddoel voor die dag, de jeugdherberg – camping in Flåm. Het dorp is gelegen aan kop van de fjord en vooral bekend door de “Flåmsbana”. Na het nuttigen van een maaltijd, wandelden we nog wat rond en maakten we nog kennis met Belgen die met de tent op de camping stonden. Af en toe begon het een beetje te regenen.

ZONDAG 25 JULIFLÅM – HOVDENDAG : 279KMTOT : 7161KM

Bij het opstaan werd het reeds duidelijk dat we een natte dag voor de deur hadden. We konden hier geen ontbijt krijgen, dus gingen we reeds vroeg op pad en draaiden de 50 op naar Gudvangen. Doordat de regen met bakken uit de lucht viel, waren we blij dat die weg uit tunnels bestaat. Bij aankomst in Gudvangen bleek dat het benzinestation nog niet open te zijn, zodat we doorreden over de E16 naar Vinje. Bij de samenkomst van de E16 en de 13 vonden we nog een gesloten station, dus meteen door naar Voss. Daar vonden we gelukkig wel ééntje die open was. Na de tankbeurt en de koffie met wat eetbaars reden we verder over de 13.Voorbij Voss volgde een mooie afdaling, die oa de Skjervefossen (waterval) dwarst. Voorbij Gravinvatnet (meer) kan je de 7 opdraaien langs de Gravinfjorden naar Kvanndal om zo met de ferry de Utnefjorden over te steken richting Zuiden. Doch wij kozen de Vallaviktunnelen (7.5km) die ons bij de Eidsfjorden bracht. Eens in Bruravik moesten we een tijdje wachten tot de ferry terug was, om zo in Brimnes te komen. Daar ging het linksaf verder over de 13 langsheen de Eidsfjorden overgaand in de Sørfjorden. Opvallend was het kweken hier van kersen op de hellingen, die kon je dan ook op verschillende plaatsen kopen. In de meeste gevallen onbemand, gewoon een tafeltje met enkele bakjes kersen en een bakje om je geld in te leggen. Na het doorrijden van Odda hielden we halt aan een bushokje om even uit de regen te zijn. Verder rijdend langs het Sandvinvatnet over de 13 komen we nog steeds in de gietende regen aan “de Latefossen”. Hier hadden we tijdens de vorige reis ook halt gehouden maar toen in een stralende zon. Na het nemen van enkele fotos en een sanitaire stop, maakten we nog kennis met enkele landgenoten die op weg waren met een mobilhome. De weg vervolgend kwamen we voorbij Skarde waar de 13 samenkwam met de E134 en zo bereikten we via een paar tunnels het Røldalsvatnet. Hier ging het linksaf voorbij Røldal doorheen “de bossen” en vervolgens al over een onbewoonde hoogvlakte met uitzondering van een paar hotelletjes naar Haukeligrend. Intussen was de regen gelukkig gestopt.
Daar aangekomen werd de tank nog eens gevuld, voordat we “de 9” beklommen. Al over een andere hoogvlakte (900m) reden we naar Hovden. Een paar km voor het centrum bereikten we “de jeugdherberg”. Na het betrekken van de blokhut wilden we nog naar het centrum van Hovden wandelen maar na 2km begon het terug te regenen zodat we terugkeerden. De blokhutten naast ons waren allemaal bezet door Nederlanders, zo konden we ons Nederlands nog even bovenhalen. In de vooravond kwamen ook nog de Duitsers aan die we reeds een paar keer hadden gezien onderweg en reeds 2x in dezelfde jeugdherberg hadden overnacht als wij. Na een heerlijk avondmaal in het restaurant, wandelden we nog even over het terrein.

MAANDAG 26 JULIHOVDEN – EVJEDAG : 374KMTOT : 7535KM

Na het ontwaken werd de motor geladen en ontbeten in het restaurant.
Vandaag ging het naar Evje eveneens gelegen aan de 9 op zo´n 140km. We reden niet rechtstreeks, maar via een omweg naar daar.
Terug genietend van het landschap ging het al over de 9, doorheen “het Setesdal”.
We kwamen oa. voorbij een tollplaats (gratis voor motoren).
Nadat we beseften dat we de juiste afslag reeds voorbij waren, hielden we halt op een parking en keerden daarna een paar km terug tot aan “de 337”.
Die gaat over in de 987 nabij “de Rosskreppfjorden”. Zo kwamen we aan de 975, vervolgens doorheen Sirdal en iets verder de 986 (overgaand in de 500) op naar “de Øygardstøl”.
Vanaf dit café-restaurant heb je een mooi zicht op Lysebotn en “de bergpas” er naar toe. De pas bestaat uit zo´n dertig haarspeldbochten en een donkere tunnel (met haarspeldbocht!).
Zo bereik je de kop van de Lysefjorden.
Na te hebben genoten van “het uitzicht” (en het afkoelen van de remmen), reden we naar boven en zo dezelfde weg terug tot aan de 975. Daar ging het dan naar de 468 die ons via Tjörhom naar Tonstad bracht doorheen “de Sirdalen”. Daar draaiden we de 42 op, die eerst langsheen “het Sirdalsvatn” liep en dan doorheen een bosrijke streek langs Lygne (meer) en de Blåkedalen oa. Zo kwamen we aan de 9.
Hier moesten we stukje terug naar het noorden doorheen Evje, om aan onze laatste Noorse overnachtingsplaats te komen.
De jeugdherberg is een onderdeel van “een park” gericht op jongeren, waar men allerhande sporten kan uitoefenen (kanoën, paardrijden, muurklimmen,…).
We hadden een familiekamer (7 personen) voor ons alleen. Na iets te hebben gedronken reden we naar het centrum van Evje voor een maaltijd. Terug op de kampplaats wandelden we eerst tot aan de rivier (tunnel onder de weg) om dan nog een stuk over een grindweg (wandel-, fiets en ruiterpad) te wandelen.

DINSDAG 27 JULIEVJE – RØNDE (DENEMARKEN)DAG : 249KMTOT : 7784KM

Door het feit dat we de ferry naar Hirsthals pas om 13u30 hadden, konden we rustig onbijten om daarna de afstand (±60km) naar Kristiansand te overbruggen. Over de 9 reden we doorheen Evje en langsheen de Kilefjorden, om zo in Mosby te komen. Daar leven we de 9 volgen naar Kristiansand (hier ook “toll”). Zo kwamen we iets na 11u aan bij de kade. Door middel van frisdrank en wat snacks werd de tijd overbrugd. Tussendoor kwamen nog een paar motorrijders aan, waaronder een Nederlander met een Honda CBR900RR en een Zwitser met een Harley. Die laatste had er reeds 11000km opzitten in 4 weken. Rond 12u30 kwam “de ferry naar Denemarken” binnenvaren en kon met het lossen gestart worden, daarna werd hij opnieuw geladen. Tussenin werden de reddingssloepen één voor één getest. Na een rustige overvaart kwamen we rond 18u aan in Hirsthals. Na eerst de jeugdherberg te hebben verwittigd van onze aankomst in Denemarken werd via de E39 door gereden. Na het oprijden van de E45 kwamen we voorbij Ålburg en hielden we halt een een benzinestation voor benzine en een warme maaltijd. Daarna ging het verder voorbij Randers tot nabij Ødun, waar we via de 587 en de 15 in Rønde aankwamen. Daar vonden we snel “de jeugdherberg” waar we na het nemen van een douche nog wat genoten op het terras van het uitzicht op de Kalø Bay. Opnieuw maakten we kennis met landgenoten die op doorreis waren.

WOENSDAG 28 JULIRØNDE – TIELTDAG : 990KMTOT : 8774KM

Na het onbijt werd de motor voor de laatste maal geladen en namen we afscheid van het bedlinnen (zie dinsdag 13 juli). We reden terug naar de E45 die ons langsheen Vejle en Kolding naar de grens met Duitsland bracht. Tot aan de grens hadden we wat lichte regen, maar eens in Duitsland reden in het zonnetje voorbij Flensburg en Hamburg. Zo kwamen we op de A1, vandaar reden we dezelfde route zoals op de heenreis. Ondanks de drukte (waren we niet meer gewoon) ging het vlot doorheen Duitsland met de nodige “stops” onderweg. Eens terug op Belgische bodem genoten we nog van een maaltijd in een wegrestaurant. Omstreeks 21u stonden we tevreden over de afgelopen reis terug thuis.

Enkele tips :

– Plan niet te veel km voor 1 dag, de max snelheid is 80km op de gewone wegen (ze zijn redelijk streng en duur), sommige wegen zijn onverhard (tolwegen), je hebt in het fjordengebied vaak te maken met ferrys en trouwens is het gebied veel te mooi om er doorheen te vliegen.
– Hou in de bergen rekening met vrij lopende dieren.
– Zorg zeker voor een goede en van veel details voorziene wegenkaart.
– Sommige produkten zijn wel duurder dan bij ons (alcohol, sigaretten, restaurant …).
– Benzine voor motorrijders is ook iets duurder en in de meer verlaten gebieden moeilijker te vinden.

Vanomobil
Vanomobil
GoBoony
GoBoony
Urbano
Urbano
SEC Construction
SEC Construction
Ruwelka Verzekeringen
Ruwelka Verzekeringen
Dicar Motorhomes
Dicar Motorhomes
Alpha Motorhomes
Alpha Motorhomes
ABC Mobile
ABC Mobile

Campersite.be

Account registreren

Gebruikersnaam *
E-mailadres *
Wachtwoord *
Bevestig uw wachtwoord *
Telefoonnummer
Verberg mijn telefoonnummer
Zakelijk account
Heeft uw onderneming betrekking tot kampeerauto's?
Bedrijfsnaam
Btw-nummer
Website
Contactpersoon naam
Contactpersoon E-mail
Contactpersoon telefoon
Facturatie straat en huisnummer
Facturatie postcode en gemeente
Voeg uw winkel/toonzaal toe