Stropke toert door Frankrijk met de motorhome
Maandag 18 augustus 2003
De zomer van 2003 zal de warmste van de afgelopen 20 jaar worden. Weken lang schijnt nu al de zon, zonder één druppel regen. Het is 11 u, wij kunnen eindelijk op verlof vertrekken met de motorhome, en het gaat regenen… Het weerbericht voorspelt barslecht weer in de Ardennen. Net waar wij naar toe zullen rijden… Maar ach, het is maar een overbruggingsrit.
Onze motorhome reis is grotendeels voorbereid en uitgestippeld, alhoewel we flexibel blijven in de overnachtingsplaatsen en de te bezoeken plaatsen.
We plannen een reis door de Franse Ardennen, de Champagne streek, Cote d’Or, Bourgogne,
Ardèche, Cevennes, Auvergne, terug Champagne en tenslotte een stukje Nord. In de Ardèche willen we meerdere dagen rondtoeren
Via de autostrade rijden we tot Mons (Bergen). Vanaf daar plenst de regen naar beneden. Tijd om de binnenbanen op te zoeken. We passeren Jeumont, Beaumont, Philippeville (N5), Couvin, Rocroi, Charleville-Meziers, Sedan, Verdun, Haudinville, Dreve sur Meuse, om te stoppen in Lacroix-sur-Meuse.
In ons boekje van France Passion staat ´Domaine Piscicole de Loisirs´. Benieuwd wat dit zou zijn. Eénmaal van de grote baan af, rijden we een mooie vallei in. Duidelijke richtingaanwijzers leiden ons naar onze plek. Het is een mooi groot terrein op gras met hoge bomen. Rust en kalmte overheersen.
Er staan nog 3 “collega´s” : een D, een GB en een F.
We zijn nog maar net uitgestapt of onze Duitse buurvrouw begint onmiddellijk een gesprek en weet ons te vertellen dat ze hier forellen gekocht heeft om te barbecuen. Ah, we zijn op een forellenkwekerij aanbeland. Leuk ! We melden ons aan, maar het idee om ook de barbecue aan te steken in de regen bevalt ons niet. De DPdL blijkt een hotel “Logis de France” te zijn met 6 kamers en een goed restaurant. Er zijn kweekvijvers en ook diverse visvijvers voor vissers.
Wij blijven eten in het restaurant : voorgerecht + een verse forel met amandelnootjes + een nagerecht voor 15 euro. Nog een flesje witte wijn van 12 euro en een koffie (1,5 euro). Méér moet dat niet zijn op onze eerste verlofdag … En, we slapen zéér rustig.
Méér info op deze website : www.aubergedelapechealatruite.com
Dinsdag 19 aug 2003
De zon schijnt opnieuw in alle hevigheid zoals we de laatste 6 weken al gewoon geworden zijn. We rijden naar Bar-Le-Duc over de weg die in de 1ste wereldoorlog de naam “Voie sacrée”, (geheiligde weg) kreeg. Net voor het binnenrijden van de stad zien we diverse borden voor info, camping municipal en nog één voor campingcars (het Franse woord voor mobile homes). We parkeren onze camper op de grote parking er vlak voor en verkennen te voet de stad.
Bar-Le-Duc Méér info op deze website : www.mairie-bar-le-duc.fr/
We rijden door naar St-Dizier (D384) richting Troyes om dan af te slaan naar het LAC DU DER – CHANTECOQ. Dit is het grootste artificiële meer van Frankrijk, alwaar in de herfst 10.000den kraanvogels een tussenstop maken op hun trektocht. Het werd aangelegd in 1974. Maar het meer lag grotendeels droog. We zagen enkele reigers en in de verte 6 kraanvogels (denken we, want zelfs met de verrekijker waren ze niet direct herkenbaar). Er was een sani-station op de parking (zonder bomen). We lozen voor de eerste keer ons vuil water (weer wat gewicht minder hé !). We rijden door naar de volgende meren. Daar stond wél water. Niettegenstaande het natuurlijke meren zijn, is alles er zo menselijk artificieel gemaakt : veel hoge draad, fietswegen in asfalt, mooie parkings. Niet direct iets wat we verwachten van natuurlijke meren …
| Lac du Der – Chantecoq |
We rijden door naar Bligny en vinden het France Passion adres bij champagneboer Laval. De mensen zijn uitermate vriendelijk. We worden voor een TV geplaatst en de video geeft ons uitleg over de groei van de druif, de oogst en de mechanische bewerkingen van de druif. Daarna nemen ze ons mee naar de kelders waar we nog eens alles in ’t echt zien mét uitleg en demonstratie. Tof ! We hebben met plezier enkele flessen BRUT en ROSE gekocht (11 en 12 euro/fles). Na proeven natuurlijk ! We waren zelfs een beetje aangeschoten van al dat proeven. Men biedt ons vers water aan, wat we natuurlijk bijtanken.
| Bligny(Champagne) |
Woensdag 20 aug 2003
Het is opnieuw betrokken en regenachtig. Via binnenbaantjes passeren we Champignol-lez-Mondeville (D70), St-Usage, Fontette, Essoyes, Mussy-sur-Seine, Chatillon-sur-Seine, Sombernon om te stoppen in Autun (71-Saône-et-Loire). We bezoeken de kathedraal van St-Lazare (12de eeuw), welke één van de merkwaardigste Romaanse religieuze bouwwerken is. Boven het hoofdportaal is een prachtige tympaan met voorstelling van het laatste Oordeel. In de kerk vind je gratis folders met nederlandstalige uitleg over de bouw van de kerk, de diverse bas-reliëfs enz.
Er zijn ook diverse overblijfselen van de Romeinse bezetting. Wij bezochten het Romeins theater. De batterij van ons fototoestel valt plat … geen foto’s dus.
Méér informatie over Autun op deze website : http://www.autun.com/
We rijden via Le Creusot (N80) en Buxy naar St-Vallerin, ons eindpunt van deze dag. Ook een adres uit France Passion : Caves Domaine Michel Andreotti. De vrouw des huize Arlette verwelkomt ons. Het is opnieuw beginnen regenen en ze is bang dat op de voorziene plaats onze mobile home in de modder zou zakken. We mogen daarom op het erf staan, maar ze verwittigd ons dat er morgenvroeg nogal wat lawaai zal zijn van opstartende machines. We mogen de batterijtjes van ons fototoestel opladen.
We bezoeken de cave en kopen een enkele flessen Bourgogne, een Pinot Noir druif, gerijpt in eikenhouten vaten (6,2 euro/fles). De flessen moeten nog een paar jaar blijven liggen.
Rond 7 u worden we effectief gewekt door de machines. Door het warme weer in juli en augustus is de druivenoogst een maand vroeger dan normaal begonnen. Te voet gaan we naar St-Vallerin, waar we bij de warme bakker ons brood kopen.Méér informatie van de cave op deze website : http://membres.lycos.fr/andreotti/
Donderdag 21 aug 2003
De boeren zijn al volop druiven aan ’t plukken. Hier gebeurt het machinaal. Een grote tractor die boven de druivenranken rijdt, zuigt de druiven van hun steeltjes. De wijnoogst zal tegenslaan dit jaar, zeggen ze mij. In april had men –9° celcius en nu enkele maanden geen regen en een hittegolf. Veel druiven zijn opengebarsten. De regen is weer weg en de zon schijnt volop. Het gaat warm worden vandaag.
Al gauw bereiken we via St-Boil en Cormatin, Cluny, ons volgend punt. Cluny (71-Saône-et-Loire) was in de middeleeuwen één van de belangrijkste centra van het christendom. Gesticht in 910 breidde het snel zijn invloed uit en in de 13de eeuw stond het aan het hoofd van meer dan 1100 kloosters in Frankrijk en daarbuiten. De binnenstad moet je bezoeken : het is een bedrijvig, toeristisch stadje met veel winkeltjes en terrassen.
Méér info over Cluny op deze website : http://membres.lycos.fr/jlbulber/
Er is nog maar een klein gedeelte over van het oorspronkelijk abdijcomplex : een gotische voorgevel (14de eeuw), grote gebouwen (18de eeuw), het meelpakhuis (13de eeuw), oude overblijfselen van de abdij, en de toren Du Moulin (14de eeuw). De abdijkerk van St-Pierre-et-St-Paul uit de 11de-12de eeuw, de grootste ter wereld voor de St-Pieter werd gebouwd, is eveneens zwaar verminkt. Alleen de rechterzijbeuk van het grote Romaanse transept met 2 kleine absissen, de achthoekige toren ´de l´Eau Bénite´ (van het wijwater), 62 m hoog, en de kapel van Bourbon, bestaan nog. Je ziet nog gedeelten van de fundamenten. Aangebouwde huizen, hotels, restaurants en cafés maken nu op één of andere manier deel uit van de abdij.
Via een stukje gratis autoweg staan we snel in Macon, maar we willen naar Villars-Les-Dombes (01-Ain) om 2 redenen : een bezoek aan het vogelpark (Parc des Oiseaux) én om er de plaatselijke specialiteit te eten : kikkerbillen ! De streek “La Dombes” is een nog relatief onbekend gebied met een 10.000 kleine vijvers en meren. Vis en kikkers worden hier volop gekweekt.
Méér info op deze website : http://www.tourisme.fr/villarslesdombes of http://ladombes.free.fr/
De inkom voor het vogelpark bedraagt 10 euro. Het is zijn geld dubbel en dik waard : je loopt in prachtige volières tussen de vogels. Het komt over als een échte ontdekkingstocht in tropische gebieden. Er zijn 3 routes : de Europese, de Aziatische en de Amerikaanse. Bijna 4 uren hebben we rondgelopen in dit prachtige gebied. Voor Franse normen is zelfs het blikje bier in het park niet té duur : 2 euro. Op de parking mag niet met de motorhome overnacht worden.
| Villars-Les-Dombes (01-Ain) |
We rijden terug naar Villars-Les-Dombes maar het valt ons wat tegen. We hadden het wat pittoresker verwacht. We besluiten door te rijden naar Perouges (01-Ain / http://www.perouges.org/ ). Maar we hebben een “probleemke” : wc vol ! De plaatselijke, drukke camping in Villars biedt geen oplossing, maar onderweg vinden we een openbaar toilet aan een meertje. Probleem opgelost.
We naderen Perouges en opnieuw een “probleemke” : parking ! De auto´s staan in de berm geparkeerd en dit is een veeg teken. We kunnen met onze 7 meter lange camper niet parkeren zoals de auto’s doen. We vervolgen de baan welke zich kronkelt naar Meximieux. Anderhalve kilometer geen parking op een klimmende baan… Terug dan maar. En dan ja, een kleine richtingsaanwijzer P leidt ons naar een parking verscholen achter een grote haag en wat verder nog een wei, ingericht als parking. We staan er gans alleen ! Perouges is PRACHTIG ! Het mooiste wat we tot nu toe gezien hebben.
| Perouges |
Perouges is één van de meest authentieke oude steden van Frankrijk. De wallen, de bochtige straten, de huizen uit 15de en 16de eeuw en de versterkte kerk (13de en 15de eeuw), vormen een sedert de middeleeuwen een onveranderd geheel. De inkom wordt geboden door 2 poorten : de Porte d’En-Haut en de Porte d’En-Bas, vanuit welke men een weids panorama heeft. De voornaamste straat is de rue du Prince met de woning van de prinsen van Savoye. De straat leidt naar de Place du Tilleul, waar zich de ‘Ostellerie’, een eerste klas hotel-restaurant, en het museum bevinden. We drinken er een verfrissing en betalen 4 euro voor een Orangina… Aan de rue des Rondes zien we huizen met vooruitstekende verdieping of met houten panelen.
Maar we waren ook naar La Dombes gekomen om kikkerbillen te eten. Die vonden we in de auberge Le Coq : 25 euro voor een complete menu met kikkerbillen. Een plaatselijk rood wijntje (een Bugey van 2001), geschonken in stenen bekers en een “galette” als dessert en we kenden ineens de bekendste streekgerechten.
| Perouges |
Terug op de parking staat een Italiaan met een Arca naast ons. Hij was op terugreis nadat hij de volledige Franse kust afgereisd had, te beginnen vanaf de azurenkust, dan de Landes, Bretagne en een deel Normandië.
Uiterst moe van al dat wandelen, vielen we snel in slaap.
Vrijdag 22 augustus 2003
We wuiven de Italianen uit en doen boodschappen in Meximieux. Ons doel vandaag is de Ardèche bereiken. Maar we staan op 25 km voor Lyon en we besluiten die stad te mijden door er om heen te rijden. Via diverse binnenwegen D65 Cremieu, Bourgoin Jallieu D622, St-Jean de Bournay D502 bereiken we Vienne. Vandaar de N86 naar de Ardèche. Er is weinig verkeer, redelijk mooie baantjes (70 à 90 km/u) en de zon schijnt !
Aan de kerk in Meysse stoppen we om te middagmalen. Deze plaats staat in geen enkele campergids, maar dit zou een prima overnachtingplaats kunnen zijn : ruime parking achter de kerk, publiek WC en lavabo´s (=water).
Via Condrieu, Serrières, Tournon, Le Teil, Viviers komen we aan in BOURG ST-ANDEOL (07-Ardèche). In onze France Passion staat : wijnboer Goossens, men spreekt Nederlands. Dit trekt ons aan en besluiten het terrein op te rijden. Het is een wildernis en de oprit is nogal hobbelig door grote keien.
Grote paniek als we ons aanmelden. We komen wat ongelegen want de wijnketel waar de gisting in gebeurd, staat té warm. Het is buiten 38° C.
Maar de familie Goossens is van geen kleintje vervaard. Met koud water uit een diepvriezer, een pomp en wat waterslangen wordt het dak en de ketels afgekoeld. Rond 19.30 u gaan we terug. We beginnen te babbelen en daar is het eerste raakpunt. Mevr. Goossens en mijn vrouw zijn beiden op de Visitatie in Gent op school geweest. Kent ge die “Soeur” nog ? En Soeur Godelieve van muziek ? Herinneringen worden bovengehaald.
Familie Goossens zit hier al 35 jaar. Hun wijn wordt traditioneel gemaakt en verdient het label bio. Het is bewaarwijn. We kopen enkele flessen en ook een flesje lavendelolie, want dat heeft de familie ook : lavendelvelden, maar het is een vriendin van de familie die er olie van maakt.
Zaterdag 23 augustus 2003
Via de D4, een panoramische weg, bereiken we het verste punt van onze reis : de Gorges de l’Ardèche. We zijn nu in St-Martin d’Ardèche en we rijden naar VALLON-PONT-D’ARC (07-Ardèche).
| Gorges de l´Ardèche |
Het is één van Frankrijks mooiste routes, met verschillende uitzichtpunten die op voortreffelijke wijze ingericht zijn om te genieten van landschappen die een uitzonderlijke schoonheid bezitten. Vooral vanaf de Belvédère van La Madeleine (grot), waar de rivier l´Ardèche een grote bocht beschrijft, nauw ingesloten tussen de grotten, moet je gezien hebben. Soms rijden we 300 m hoog en zien we indrukwekkende uitzichten op het kloofdal en de rotswanden.
Pech, aangekomen aan de Pont-dArc, de enorme natuurlijke boog van 34 m hoog en 59 m breed, waar de Ardèche onderdoor stroomt, is het parkeerterrein ´complet´. We zijn verplicht door te rijden naar Vallon-Pont-d´Arc zonder één foto genomen te hebben. Op één of andere manier moeten we terugkomen…
We rijden terug de Gorges binnen en een 2sterren camping “L´Ile” wordt de onze. In de Ardèche mag je trouwens niet vrij kamperen op straf van boete. Het is geklasseerd als natuurreservaat.
Vallon-Pont-d´Arc – Ardèche
Om 22 u is het nog 26° C buiten en 31°C binnen… Er is geen zuchtje wind. Camping l´Ile is redelijk rustig, weinig luxe maar direct aan de oever van de Ardèche met een mooi breed keien- en ´zand´-strand, en dat staat ons wel aan. We betalen 12,5 euro voor de overnachting voor CC + 2 personen + 3 euro voor 220V.
Méér informatie op deze website : http://www.tourisme.fr/
Zondag 24 augustus 2003
Op naar onze volgende wijnbouwer : Caveaux de Cassagnole in Casteljau (ook een adres uit onze France Passion gids). Slechts 50 km rijden we vandaag. Het mag niet meer zijn, want onze dieseltank is ver leeg en het gele lampje begint te branden.
We misrijden ons een beetje. De Cave is goed aangeduid, maar op het laatste kruispunt staan 2 borden : een voor “poids lourds” (kamions) en het andere welke we een tijdje aan het volgen waren. Hadden we maar de “Poids lourds” gevolgd… We komen in het dorpje aan en de weg versmalt naar 2,5 m met links en rechts muren van huizen én dan nog een bocht. Het wordt zweten geblazen. Met de spiegels dichtgeklapt en wat armwerk en geroep van mijn vrouw geraken we toch door het smalle straatje. Oef ! Blijkt dat we te ver zitten, maar de terugweg kunnen we via de “Poids Lourds” weg doen. Opnieuw oef !
De cave is ’s zondags gesloten, maar we weten de wijnbouwer toch een flesje te “ontfutselen” voor vanavond bij ons avondeten. We komen morgen terug …
Casteljau (Ardèche)
De wijnboer duidt ons een prachtig plekje aan op zijn land : middenin een bos en vlakbij de rivier de Chassezac. We staan er 2 dagen alleen. Pas op de 3de dag komt een zwijgzame Fransman ons vervoegen.
We hadden pas de luifel uitgedraaid, de stoeltjes opgesteld of we hoorden in de verte gedonder. Na een half uurtje ziet de hemel in het westen donker. De luifel was net op tijd terug ingedraaid of daar was de eerste windstoot. Het begint met zachte regen, maar dit veranderde algauw. Bliksems en donder wisselen elkaar af. Ik tel de seconden tussen de bliksem en de donder : eerst 10 secs maar dan 3 secs = 900 m. Gelukkig zijn er geen hagelstenen bij. Het onweer duurt 4 uur en de temperatuur koelt af naar 21° C.
Maar toch kwam de zon terug en konden we nog een fijne avondwandeling maken.
De rivier de Chassezac met op de achtergrond de gorges.
Je kan hier vanalles doen : VTT, wandelingen, klimmen op de rotswanden, zwemmen enz.
Wat verderop zijn er ook campings.
Maandag 25 augustus 2003
Ons doel vandaag is met de mountain bike een bezoek brengen aan het “Bos van Païolive”. Het gehele bos zit vol magnesium-houdende rotsen. Als ze in contact komen met water, slijten ze deels snel en nemen zo de vreemdste vormen aan.
Wij nemen de bewegwijzerde route “Sentier de la Vierge”. De rotsformaties kregen mettertijd allerlei namen, zoals de ‘olifant’, de “ schildpad”, en “de kus van de beer met de leeuw”. Het traject is slechts 1.5 km maar je doet er toch een uurtje over. In het “labyrinthe” kan je écht verloren lopen. De groene pijlen volgen is dus noodzakelijk.
| Casteljau : Bos van Païolive (Ardèche) |
Bekijk ook eens de foto’s op deze site : http://www.chez.com/lieuxinsolites/ardeche/paiolive/paiolive.php
In de namiddag troept zicht weer een onweer samen. Moeten we ons in een tropisch land wanen waar moessonregens elke namiddag een verkwikkende bui laten vallen ? Maar na een uurtje is de hemel weer opgeklaard en stijgt het kwik terug naar 30° C.
We zijn heel tevreden van de gastvrijheid van de wijnboer en we kopen onze wijn : 6 flesjes Vin de Pays Merlot 2002 aan 3.15 € en 6 flesjes Vin de Pays mix (Cabernet met Merlot) aan 3 € per fles. We proeven ook een pure Cabernet, maar deze smaak kan ons niet bekoren. (Spijtig genoeg kochten we te weinig van deze uitstekende landwijn).
Dinsdag 26 augustus 2003
We verlaten de Ardèche en kiezen richting Cevennes. De weg brengt ons naar St-Ambroix – Anduze – Thoiras – St-Hippolyte-du-Fort – Ganges – Le Vigan. Hier start de beklimming van de Mont Aigoual. 57 km lang zal de weg zich langzaam omhoog kronkelen. Pas na 23 km van ons startpunt komen we in de bossen de eerste grote parking tegen. Allerlei wandelpaden en VTT routes starten of passeren hier (circuit VTT du Lingas 31 km / circuit VTT de la Luzette 29 km). Er staat ook een monument ter ere van de Amerikaanse generaal Huntziger : “Le groupement 18 à la mémoire du Général Huntziger et de ses compagnons – 12 nov 1941”, lees ik. We zijn hier op 1.264 meter hoogte en het is 24° C “warm”. Picniccers zitten met een gilet aan. Aan de voet was het nog 33° C. Het is nu 26 augustus en vele bomen hebben reeds driekwart van hun bladeren verloren. Herfst in augustus… de jaargetijden veranderen dan toch !
Mont Aigoual (Cevennes)
Na nog eens 34 km klimmen, bereiken we de top van de Aigoual. De grote parking staat vol auto’s en enkele campers. We bezoeken het meteostation (gratis).
Héél interessant en leerrijk was het. Er hangen honderden foto’s van de omgeving in alle jaargetijden aan de muren. Eerlijk gezegd, in de winter wil ik er niet verblijven. Er viel eens 4.36 m sneeuw in één keer. En de wind moet er verschrikkelijk hard waaien. De kabels waarmee de pilonen recht gehouden worden, zijn een vuist dik !
Voor méér informatie van het weerstation : http://www.meteo.fr/meteonet/decouvr/balade/aigoual/plus.htm
Onze volgende bestemming is Truel, alwaar een grote gierenpopulatie in vrijheid over de Gorges de la Jonte heerst . De inkom voor het “Gierenhuis” kost 6€ . Een bezoek eraan is de moeite waard. Eens binnen krijg je een Nederlandse brochure met alle uitleg over de kweek van deze prachtige dieren. We komen te weten waarom de vale gier aldaar uitstierf (jach en prestige) en hoe natuurliefhebbers met véél moeite en geduld (méér dan 10 jaar) opnieuw de gier introduceerde. In het huis zie je beelden van de camera’s die op diverse plekken op de toppen van de Gorges staan : hun nesten, hun eetplaats worden constant gefilmd. Een film over de kweek van de gieren wordt er vertoond. Wij hadden geluk : een gier was “life” een karkas aan ’t verscheuren.
Truel / Gorges de la Jonte (Cevennes)
Voor méér informatie over de gieren : www.mescevennes.com/decouvertes/vautours.htm
Rond 18.30 u laten we de gieren en de Cevennes achter ons. We rijden richting Auvergne, naar Monastier, een gastvrij dorp voor campers.
Monastier
Om 22.00 u begint de ontsteking van de frigo te tikken. De gasfles is leeg ! Nu al ? Terug uit bed en de 2de fles aangekoppeld. In onze vorige motorhome hadden we een LPG tank van 60 liter. Nu moeten we met propaanflessen werken. De eerste fles was na 14 dagen leeg (frigo, diepvriezer, warm water en 2 à 3 maals koken per dag).
Woensdag 27 augustus 2003
De nacht in Monastier was rustig, maar rond 6.30 u begint zwaar verkeer op de nabij gelegen weg te rijden. Onze Franse buur start zijn motor om 7 u en vertrekt. Een half uur later zijn ook wij ribbedebie.
Via de A75 (gratis) overbruggen we snel 170 km richting Clermont-Ferrand (Auvergne). We stoppen aan de Aire de Garabit en bewonderen de in roze geschilderde viaduct van Garabit (564 m lang – foto rechts). Het is een gedurfde staalconstructie van architect Gustave Eiffel (1882-1884) ter overspanning van de kloof van de (95 m boven de) Truyère.
In Issoire verlaten we de A75 en nemen we binnenwegen naar Le Mont Dore. We zijn in de Auvergne, Parc Regional des Volcans.
We passeren het ene mooie dorp na het andere. Veel hotels zijn kuuroorden. Het is toeristisch, maar toch niet overdreven.
Opeens zien we een bord “Camping Car”. We zijn in Chambon sur Lac.
Chambon sur Lac (Auvergne)
Donderdag 28 augustus 2003
In Chambon-sur-Lac ledigen we nogmaals ons WC-tje. Het rook onfris. We gebruiken nochtans één zakje + nog een flinke scheut blauw wc-product. Dewarme temperatuur (34° C) is daar niet vreemd aan.
We rijden de Col de Guéry (1.479 m) op tot we aan de Puy de Dome komen. De kaart duidt een wit baantje aan dat doodloopt op de top van de uitgedoofde vulkaan. “Kunnen we met de mobile home omhoog ?”, vragen we ons af. We zetten ons op de parking aan de voet van de berg. We wachten om te zien of er zwaar vervoer of mobile homes op of af rijden. Ondertussen zweven de parapentes ons om de oren. Anders zie je zo veel mobile homes, nu geen één. We zijn niet meer zo scheutig om een “vastrijdertje” tegen te komen. Ooit hebben we eens in Sintra (Portugal) de klim naar het kasteel gedaan. We waren 1 kg vermagerd toen we eindelijk terug beneden stonden. Bolle kasseien, smal, overhangende takken, een kamion als tegenligger …
| Auvergne / Puy de Dome / Vulcania |
De meteo meldt zwaar onweer met windstoten tot 100 km/u, hevige regenval en hagel. Vooral dat laatste bezorgt ons koude rillingen. Het is nochtans nog steeds 34° C.
We vervolgen onze weg via Riom – Vichy, richting Lapalisse waar we ons eindpunt hebben.
Al snel vinden we de parking municipal voor mobile homes met een Flot Bleu lozingsinstallatie. We staan er rustig met 8 collega’s (2 D en 5 f en 1 NL).
Het onweer begint …
Lapalisse
Vrijdag 29 augustus 2003
De grote afkoeling is begonnen. De lange broek en een pull-over worden bovengehaald. We rijden naar Fontenay.
| We worden weer overvallen door hevig onweer. De monniken houden ons als het ware “gevangen” in hun klooster, maar van zodra de regen vermindert, verkennen we de tuinen en de forelvijver. Het bezoek duurt dik 2 uren, want het complex is groot. Je kan nog souvenirs kopen in de shop bij het verlaten van de abdij. |
| Méér info over klooster van Fontenay op deze website : http://www.abbayedefontenay.com/abbayedefontenay.htm |
We rijden richting Troyes – Epernay via kleine binnenbanen. Mareuil sur Ay wordt onze overnachtingplaats. We rijden op de Route Touristique du Champagne. Duizenden mensen zijn bezig de druiventrossen te plukken. We zien vele “nomadenkampen”. Je weet wel, die met hun camionette en een grote Fendt-caravan met paraboolantenne op. In de plaatselijke supermarkt lopen 2 bewakers, type bodyguard, in kostuum, en met kortgeschoren haar. Nog nooit meegemaakt ! De reden zal wel de aanwezigheid zijn van die nomaden en ander volk, die nu als seizoenarbeiders in de streek vertoeven. Een witte camionette stopt en zo’n 8 man springt eruit om te komen winkelen. De bewakers zijn uiterts alert en we komen ze meerdere keren tegen in de supermarkt.
| Mareuil sur Ay |
Zaterdag 30 augustus 2003
Guise
We stoppen nog eens in Guise voor een bezoek aan het kasteel “Fort des Ducs de Guise” . Maar verder dan de poort geraken we niet. Het is gesloten tijdens de middagpauze. We rijden dan maar door naar Gent.
Méér info over het kasteel op deze site: home.nordnet.fr/
We zijn écht voldaan van deze prachtige motorhome reis. Deze was onze 4de grote tocht doorheen dit unieke vakantieland. We hebben weer enorm veel gezien, en onze nieuwe MH heeft ons nooit in de steek gelaten. Volgend jaar staan Bretagne en de Landes op ons programma!
