Op 30-08-2012 hebben we ons rustig thuis stekje verlaten richting zonnige zuiden.
De weersvoorspellingen waren nog niet zo gunstig, want er was de laatste dagen onweer en weinig zon voorspeld.
In de Bourgondiëstreek was het nog niet zo slecht, de zon kwam af en toe te voorschijn en we konden op stap zonder regenscherm.
Clamecy
In Clamecy, 30 km over Auxerre was het fijn wandelen, een mooi dorp. ´s Nachts koelde het al goed af… brrr. We beslisten nog wat verder te rijden, naar Lapalisse (gelegen tussen Moulins en Roanne) in de Auvergnestreek.
Die naam ´Lapalisse´ zei ons iets, maar we konden ons niet meer herinneren hoe dit kwam, want wij hadden daar nog nooit geslapen ; en ja, er aangekomen zagen we onmiddellijk het bekende kasteel gelegen in ´t centrum, omgeven aan de ene kant met een heel grote tuin, met ernaast een immens stadspark, maar vooraan zijn de huisjes gebouwd vlak naast het kasteel, echt een raar uitzicht.
Dit kasteel hadden we al eens bezocht met open monumentendag. Gezien we er destijds geweest waren met de scooter hadden we er de motorhomeplaats niet gezien en stonden we nu aan de overkant van het kasteel met de motorhome. ´s Avonds kwamen de motorhomes er van alle kanten toe ; wat een gekend plaatsje ! Bijgevolg stonden er ook motorhomes van alle maten en soorten : klein, groot, supergroot… waarvan de living kon uitschuiven enz., net in een showroom.
Vandaar ietsje zuidelijker, in de Auvergne streek, naar Coubon, (dicht bij Le Puy-en-Velay / Haute-Loire) gelegen aan de rivier. Het landschap was al veel meer golvend. Hier kwamen we in een sprookjescentrum, alle huisjes waren in verschillende kleuren geverfd : er was een bakkerij, een voedingswinkel, de beenhouwer, een café, de kerk met kerkplein, het stadspark met kinderspelen en ernaast de rivier ; het kerkplein was ook de motorhomeplaats. We dachten niet veel nachtrust te zullen hebben, gezien de brug met de grote baan naast het plein lag maar neen hoor, ´t was er super rustig, geen verkeer en ´s nachts muisstil. Het centrum was piepklein, zelfs ´t dorp, in een nieuwe verkaveling hoorde je nog kinderen spelen maar anders was het overal heel rustig ; raar, de camping was ook al leeg. Nu de school begon ook in Frankrijk, wel niet op 1 september zoals in België, maar wel op 2 september. Gezien er niets meer dan natuur te bezichtigen viel, ging de reis verder naar de Midi-Pyrénées. We namen de afrit aan Millau, een mooi centrum met de gekende super grote brug, vele terrasjes, maar om er te slapen was de motorhome met aanhangwagen te lang ; de voorziene plaatsen zijn enkel bestemd voor een motorhome zonder aanhangwagen.
Navigatie :
Clamecy
Lapalisse
Coubon
Coupiac
Montclar
Lirac
Pelissanne
Arles
Salin de Giraud
Menerbes
Gordes
Roussillon
Bonnieux
Apt
Cavaillon
Venasque
Fontaine-de-Vaucluse
L´Isle-sur-La-Sorgue
Oppède
Bollène
Tournon sur Rhône
Tain l´hermitage
Fontaine-Française
Dus konden we in Millau niet blijven en kwamen wij terecht in Coupiac. Coupiac is een klein dorp, hoog gelegen, met een groot Coupiac Kasteel klikkasteel in ´t centrum. De huizen staan er rond. Nu haalden we de scooter uit en toerden rond. Hier in de omgeving zijn diverse kleine dorpen met hier en daar zo´n oud Middeleeuws kasteel, zoals in Lincou, Brousse-le-Château, St. Izaire, Montaigut. In Coupiac bezochten we het kasteel ook binnenin. Het heeft destijds nog gediend als school, maar nu wordt het verder gerestaureerd en teruggebracht zoals het destijds er zou moeten uitgezien hebben. In de maanden juli en augustus worden ook toneelopvoeringen vertoond, steekspelen georganiseerd, en zo meer, alles voor de toeristen. Het restaurant ter plaatse is dan alle dagen open, dan is er zelfs één keer per week markt in ´t dorp, maar na ´t zomerseizoen diende je al vooraf te reserveren in ´t restaurant en de markt is er ook niet meer. We reserveerden in ´t restaurant, maar veel keuze was er niet : één menu. Gelukkig was het een groentebordje als voorgerecht en als hoofdschotel varkenshaasje : dit mochten we allebei ! De kaas was van ter plaatse: de gekende ´ roquefort ´ , jammer niet naar Dirk z´n tand ; ´t dessert was ijs, dus ook lekker. Het weer was gedurende de dag fantastisch zonnig. ´s Nachts was het wel al fris hoor ! De week ervoor was er nog een enorm onweer geweest ; en blijkbaar had hier de herfst z´n intrede gedaan. De motorhomeplaats was ook volledig onder water gekomen door de regen en het gras was één modderpoel geworden die nu weer begon uit te drogen ; er was gelukkig één groot stuk beton gegoten en daar konden we op staan.
Eén motorhome was de week ervoor verrast geweest en had bij de regenval niet tijdig vertrokken en deze had eruit moeten ´getrokken´ worden, ´t was een moeilijke klus geworden ! In de omgeving zagen we nog diverse motorhomeplaatsen maar die waren ofwel hoger gelegen ofwel met als ondergrond kiezeltjes, die bijgevolg ook geen last gehad hadden van het vele water.
In Montclar rijden we langs de gerestaureerde windmolen. We kunnen er met een trap langs de buitenkant tot bovenaan, we hebben een prachtig zicht op de omgeving, de toren steekt zelfs boven de ernaast staande mast uit. Vandaar verder richting ´t zuiden. In Nîmes was de temperatuur gedurende de dag al 36° ! Dus geen tijd meer te verliezen : we gingen naar zee !
Lirac
Eerst naar Lirac, 30 km van Avignon, om nog wat wijn in te kopen. Bij “Domaine Brice Beaumont” was de druivenpluk pas gestart. Het was het ideale moment om nu al te beginnen met ´t plukken van de rijpste druiven. Gezien het voorjaar niet zo schitterend was qua temperatuur zal de druivenpluk dit jaar langer duren, momenteel zijn alle druiven nog niet rijp. Zij beginnen nu met ´t plukken van de rijpste druiven en dit reeds ´s morgens om 5u; in de namiddag wordt er niet gewerkt op ´t veld gezien het nog te warm is ; bijgevolg een langere pluktijd, maar met minder stress. De bodem bestaat uit rode terrassen bedekt met rolkeien en lichte zandgronden. Het wijndistrict ligt op de rechteroever van de Rhône in de gemeenten Lirac, Roquemaure, Saint-Laurent-des-Arbres en Saint-Géniès-de-Comolas. Het wijngebied grenst in het noorden aan Tavel, in het zuiden aan de samenvloeiing van de Rhône en de Tave. De rosé van de Tavel blijkt wereldberoemd te zijn. De Romeinen zouden er al de wijnstok hebben aangeplant. Een feit is zeker : lekker is de wijn absoluut en we worden er super goed ontvangen. En vandaar naar zee ! Hier lopen ze allemaal welgezind rond ! ´t Is een super zomer geweest, juli was goed en augustus was nog veel beter : geen wind, zeewater 28° en temperaturen : niet te doen… Blijkbaar wordt nog een prachtige nazomer verwacht. Dus we hopen er ook nog wat van te genieten. Bijgevolg platte rust : boek lezen, wandelen, en vooral … luieren ! De temperaturen gaan over de middag nog boven de 30°, geen wind, kalme zee, super… De zon blijft van de partij, maar helaas de wind is reeds op donderdag de rust komen verstoren ! Is er nu een serieus gevecht tussen de sirocco wind van over zee met de mistral wind komende vanuit ´t land ? Of is het enkel de mistral die zich zo laat gelden : de golven komen aan land ´geslagen´ en worden onmiddellijk weer achterover zee inwaarts gestuurd, net een achterwaartse koprol van de golven, wat een zicht !
´t Strand loopt onder water, niet van de regen, maar door ´t meertje, naast de rijbaan, die nu één geheel komt te vormen met de zee, enkel de duinen blijven gevrijwaard van water; de grote zandstraat wordt een grote brede rivier, wel slechts enkele centimeter diep, maar in ´t water kun je niet blijven staan hé ; bijgevolg wordt het strand massaal verlaten. In de wind wandelen met een snelheid van 60 km per uur in de rug is te doen, maar tegen wind wandelen is geen zo´n pretje, en dan ook : ´t fijne duinenzand doet wel pijn aan je kuiten gezien ´t zich met zo´n snelheid verplaatst!
Dus, vervroegd op stap, naar Pélissanne: een tamelijk groot levendig dorp. De motorhomeplaats was voorzien voor 6 campers, maar blijkbaar waren er velen op toer en we bleven er overnachten met 17 campers !
Vandaar naar Arles, boodschappen doen, wat wandelen en gezien ´t monumentenweekend aankwam, naar de dienst toerisme om ´t programma op te halen. De zaterdag werd een drukke dag : bezoek aan de musea van Arles. ´t Was dan ook markt in Arles, waw, dan ook maar eens tussen de kraampjes slenteren : wat hier allemaal verkocht wordt : natuurlijk zeer veel om te eten, ook paëlla : wat grote pannen ! En al die kazen, … en al die reukjes door elkaar ! Daartussen levende kippen, ganzen, eenden, konijnen, katten, … allerlei snuisterijen, souvenirs, zeepjes, de gekende lavendel, … De restaurantjes nodigden ons natuurlijk uit om iets te eten, maar we houden het beperkt en nuttigen een hoofdschotel ; voor ´t dessert is er geen tijd meer, ´t ijsje wordt pas ´s avonds verorberd, want de musea openen de deuren om 14u. ´t Ene museum was ook mooier dan ´t andere en ´t ene was ook groter dan ´t andere en we wilden vooral ´t archeologisch museum niet missen, want dit is heel mooi, groot, met dia voorstellingen, veel maquetten, oude prachtige beelden, diverse mozaïek vloeren, … Het erfgoed gaat hier terug naar de Romeinen. Caesar stichtte immers de kolonie ´Arles´. Deze kolonie noemde men het kleine Rome van de Galliërs, vandaar nog de arena´s en het amfitheater, het antieke theater en de thermen van Constantin : fijn om te bekijken. ´t Oude centrum ´Arles´ lijkt wel een openluchtmuseum. De zondag, windstil… dus weer naar zee. We rijden ondertussen langs de rijstvelden in de Camargue en zien de moerassen, rietvelden en kanalen. In een grote weide zit ook een kudde zwarte stieren. Vroeger waren deze de bezetters van de Camargue, nu leven ze niet meer in ´t wild maar moeten hun kleuren verdedigen tijdens de hier bekende stierengevechten.
Salin de Giraud
In Salin-de-Giraud ligt het zout al weer op grote hopen. Aan de rand is een nieuwe verkaveling te zien, geen grote huizen, allemaal in verschillende lichte kleuren geverfd, mooi, blijkbaar wordt de verkaveling niet verder uitgebreid en wordt toch zoveel mogelijk natuurpark behouden. We hebben zelfs geen verrekijker nodig om de roze flamingo´s op te zoeken, die verwelkomen ons al en zitten dicht bij de rijbaan in massa´s vis op te pikken ! We komen pas toe aan zee en lopen al weer bekenden tegen ´t lijf ; de zaterdagnamiddag waren de eersten terug gekomen voor ´t weekend, ´t water is weggetrokken en er kan weer over ´t strand gereden worden. Nog 14 dagen mag ´t strand volledig ingenomen worden, dan is ´t weer afgesloten tot begin volgende lente. Gezien de temperaturen over de middag weer 32° zijn, zonder wind, genieten er nog heel veel zonnekloppers van dit nazomertje. Blijkbaar wordt woensdag a.s. opnieuw een mistral wind verwacht, dus nog efkens er van profiteren. We hebben genoten van zon en zee en gaan weer op toer.
Ditmaal in de Vaucluse (Provence) rond het Luberon gebergte met vallei. Van hieruit kijken we op de Mont Ventoux.
We overnachten in het bergdorp Ménerbes en vandaar op toer met de scooter. De temperaturen gaan over de middag nog boven de 30°, ongelooflijk zo´n aangenaam prachtig zonnig weer ! Als we ´s morgens wakker komen is het zelfs in de motorhome, nog 22°.
GordesWe vallen van de ene verbazing in de andere : bezoek aan Gordes, aanbevolen door een visser à zee en werkelijk, ´t is de moeite waard. Een prachtig dorp gebouwd op een rots met ook een openluchtmuseum van oude huisjes, zonder comfort, gebouwd met stenen, meestal vormend een ronde hut, uitlopend in een top bovenaan ; er werd geen mortel gebruikt en daken bestonden dan nog niet. Alles was aanwezig : het woongedeelte, de wijnkelder, de bakoven, de hokken voor varkens, schapen, de opbergruimte voor materialen en dieren. ´t Lijkt een beetje op ´Bokrijk´ in ´t klein, leuk. Het huidig dorp zelf is bijna geheel gerenoveerd of zelfs nieuw gebouwde huizen in dezelfde stijl, allemaal in een lichtbruine kleur, ´t is net één nieuw geheel tegenaan de rots én … zoveel toeristen dat overal aanwezig zijn, langs straat, in de boetiekjes en zeker in de restaurantjes, allemaal met fotoapparaat in de hand.
Je hoort en ziet in Gordes vooral veel Italianen, Duitsers, Engelsen en Belgen.
Vandaar naar Roussillon gelegen in het Parc Naturel régional du Luberon. Hier bevindt zich het okergebergte. Tonnen stenen zijn hier al weggehaald maar er blijft toch nog wat gebergte over. Het dorp is ook gebouwd met de rode-geel-oranje stenen, wat een raar zicht, zo´n felle kleuren… Het dorp wordt steeds meer gerenoveerd, maar is helemaal anders dan Gordes ; en ja de toeristen zijn hier ook weer massaal van de partij.
In Bonnieux komen we van ´t ene straatje in ´t andere alover de trappen, steil naar omhoog, goed voor de conditie ! Telkens genieten we van de mooie uitzichten van de omgeving. Apt is een groter stadje, ook met vele winkels en restaurantjes.
Het is misschien ietsje minder pittoresk dan de andere hooggelegen dorpjes in de omgeving. We vinden er een gezellig restaurant, in de schaduw, onder de plantanen die beschutting geven tegen de zon.
Dan heb je ook het grijze Luberon gebergte, soms begroeid met bomen, soms heel kaal en hoog ; zelfs de stad Cavaillon leunt er tegen aan. Momenteel zien we geen cavallions meer in de velden maar wel nog de pompoenen ; er zijn ook nog enorm veel wijnvelden en anders nog een beetje landbouwpartijen.
Venasque is dan weer een hoog gelegen bergdorp, met kasteel, deels vervallen en in de omgeving een prachtig landschap, veel hoge bergen ook bossen.
In Fontaine-de-Vaucluse gaan we naar de bron van de Sorgue. Het water dat hier uit de grond komt is het regen- en smeltwater van sneeuw van het zuiden van de Mont Ventoux, de Monts de Vaucluse en de Montagne de Lure. De toeristen komen van alle kanten naar de krachtigste bron van Europa, een van de belangrijkste in de wereld ; net een bedevaartsoord. Voordat het water aan de oppervlakte komt bevindt het zich in een reusachtig onderaards gangenstelsel. Nu is de bron rustig, maar volgens de prentkaarten soms kolkend en onrustig in de lente en de herfst, een gril van de natuur die blijft verbazen.
De papiermolen in de Galerie Vallis Clause, brengt nog eerbetoon aan de ambacht door papier met de hand te vervaardigen, zoals het vroeger gebeurde, fijn om te zien.
En het museum over de Santons slaan we zeker niet over, hoeveel figuurtjes hier uitgestald staan, zijn niet te tellen, allemaal Provençaalse figuren, de kerststal en Provençaalse beroepen en tradities.
In l´ Isle sur la Sorgue verleent het hier en daar nog aanwezige waterrad, de karakteristieke uitstraling aan ´t stadje. Ieder dorp, hoe klein het ook is, heeft een paar immobiliënkantoren, in de grote steden, staan de ene tegen de andere, raar, wordt hier zoveel verkocht ? De prijzen zijn ook niet goedkoop : in de stad gaat het nog, maar dan is de oppervlakte natuurlijk heel klein, maar in de dorpen : dan zijn daar prachtige, meestal op rustig gelegen plaatsen, grote gebouwen, met zwembad met soms tot 3 ha oppervlakte en de prijzen liggen tussen de 500.000 euro tot 1.000.000 euro voor een oppervlakte tot max. 75 aren en erboven tot zelfs 2.000.000 euro ! Wat cijfers zeg ! Wie zijn hier de kandidaat kopers ? En hoe zit het met de belastingen, twee verblijven enz.? Op de markt is dan ook de nougat in grote vormen aanwezig, net kaasbollen. Hier zijn alle smaken te verkrijgen : koffie, caramel, fruit, cassis, … enz. ; zeer lekker. Dan op zoek naar een wijnbouwer, waar we met de camper gemakkelijk kunnen overnachten.
We toeren rond in de ´Grand Luberon´, maar drie opgezochte wijnbouwers vinden we niet zo goed gelegen,
de eerste langs de grote baan, de tweede pal aan de grote baan en de derde op een rond punt ; hier kan je achteraan in de tuin staan, maar ´t is wel een rare helling om er op te rijden, dus besluiten we dit niet te doen. Wat staat daar in de tuin ? Een toilet, en… ´t ziet er een beetje raar uit… raar, inderdaad héél raar : een houten hokje met een venster (= open ruimte) met een vodje ervoor dienend als gordijn, pot : een groot gat met erop een houten wc bril en in het hoekje een emmertje met schopje en een voorraad houtsnippers, als je uw behoefte hebt gedaan dien je het hoopje te bedekken met de houtsnippers ! Milieubewust, geen reuk, in open lucht, geen waterverbruik, wat moet je nog meer hebben ?! Nu, daarmee hebben we nog geen gemakkelijke overnachtingsplaats bij een wijnbouwer gevonden, dus nog efkens ´France Passion´ raadplegen en inderdaad, op 6 km van waar we verblijven is er domein waar de campers mogen overnachten, dus we gaan zien. Inderdaad hier is plaats genoeg, een grote parking, naast het bedrijf gelegen. De druivenstokken zijn gelegen tussen de vallei “du Calavon” en het massief van “de Luberon”.
We worden goed ontvangen in “Domaine Meillan-Pagès” Oppède en doen dan ook nog een beetje voorraad in.
Zij zijn de laatste week bezig met ´t plukken van de druiven.
Vandaar toeren we nog enkele dagen rond met de scooter. De temperaturen zakken en rond de middag halen we toch nog 26°.
Het dorp Oppède heeft ook nog een hoog gelegen oud dorp. De parking nodigt de voorbijgangers uit om te parkeren en een parkeerwachter vraagt dan ook parkeergeld : 2 € voor moto, 3 € voor personenwagen en 5 € voor camper. Het bezoek aan de berg is de moeite waard, we wandelen van de tuinen, langs de terrassen, naar het centrale plein met winkeltjes, café ´s en restaurantje, langs de smalle straatjes, waar huizen al opgeknapt zijn, langs straatjes waar nog allemaal ruïnes staan te wachten op een nieuwe eigenaar, en langs straatjes waar reeds volop gewerkt wordt ; tot bovenaan de berg en we treffen er ook een kapel aan, die nog moet gerestaureerd worden ; de kerk, waarvan de buitenkant reeds werd gerestaureerd maar waarvan de binnenkant nog op donaties wacht en er achteraan een paterke in bruine pij beleefd ´bonjour´ zegt en kijkt of er een centje wordt afgeven ; en het kasteel, bovenaan op de top, wat daarmee zal gebeuren is nog een vraag, want hier staan slechts enkele muren nog recht en een paar zijn reeds met spanband vastgemaakt om niet volledig van de rots te vallen ! De prijs van ´t vastgoed vinden we niet terug, ook in ´t dorp Oppède niet en gezien we niet langer blijven, zal de prijs op een andere keer opgezocht worden. De zon laat ons op woensdagmorgen in de steek, we nemen afscheid van de wijnbouwersfamilie. We gaan terug richting België.
We stoppen in Bollène voor de laatste grote schoonmaak, water ledigen, water bijvullen, toilet ledigen, nog wat inkopen doen en vandaar naar een nieuwe bestemming : Charols, Rhône-Alpes, aire municipal. We zijn pas toegekomen en we worden verwelkomd met een temperatuur van 20° en een pak regen, gietende regen… ´s Anderendaags is het weer zonnig en we rijden verder.
We stoppen in Tournon sur Rhône en bezoeken er twee dorpen in één klap, aan de ene kant van de Rhône : Tournon sur Rhône gelegen in Ardèche en aan de andere kant : Tain l´hermitage gelegen in de Drôme.
Tain l´hermitage klikDe hangbrug ´la Passerelle´ is de verbinding gebouwd in 1849 tussen Tain en Tournon en wordt nu enkel gebruikt voor de voetgangers en de fietsers. De uitvinding van de staalkabels maakte het mogelijk slechts één pijler te bouwen in het midden van de Rhône en was destijds een groot succes. Het is aangenaam in beide dorpen te wandelen, de temperatuur is ´s middags 20°, dus al lager dan we gewoon waren. ´s Avonds komen de campers van alle kanten toe, er is geen plaats om nog een stoeltje buiten te zetten, want je staat er als sardientjes in een doosje, heel dicht bij elkaar !
Vandaar naar Fontaine-Française.
Bij de meester patissier van ´t dorp kunnen we niet laten de lekkere progrès taartjes te proeven en mmm… heel lekker, diverse laagjes boven elkaar, wat meringue, nootjes, chocolade, echt om van te smullen. De motorhomeplaats wordt niet meer druk bezocht, we overnachten er alleen, hoewel heel mooi en rustig gelegen, naast het riviertje.
Nabij Langres maken we nog een wandeling van 7 km rond de Lac van Villegusien. Het zicht is niet altijd op de Lac, we wandelen ook door een stuk bos en weide. Er komen nog mensen aan, maar dan om te vissen, anderen laden dan hun bootje in, zelfs tent en al, die nog lekker een weekendje in open lucht meepikken. Op de camping zien we niet veel leven meer, het restaurant is toch nog open. De weekendhuisjes liggen ook hier en daar er al verlaten bij.
En zo komen we na één maand terug thuis, we zijn heel tevreden en hebben genoten van de reis en hebben inderdaad ook veel gezien. Nu eerst weer de winter tegemoet, toch reeds uitkijkend naar de lente, voor een nieuwe start.
Dirk en Rita.
