Door Georges Demey
De Duitse Alpenstraße is 500 km lang en strekt zich uit van Lindau aan de Bodensee in het zuidwesten, tot Berchtesgaden in het zuidoosten en loopt ongeveer parallel met de Oostenrijkse grens.
De landschappen, de beroemde kastelen van Lodewijk II, maar ook de traditionele huizen met hun fleurige gevels
maken van dat circuit een must voor al wie Beieren wil zien. Het is niet onze bedoeling die tocht klakkeloos te volgen maar een selectie te maken in functie van onze beschikbare tijd en onze interesse.
Vrijdag 8 juli
We vertrekken reeds rond 17 uur omdat we nog in Kortrijk naar de proclamatie moeten van onze laatste eindejaarsstudent, die geslaagd is met onderscheiding. Met een goed gevoel kunnen we tegen 20 uur onze reis verder zetten langs de route de Wallonie (Doornik – Bergen – Charleroi) en stoppen voor een eerste overnachting op de rustplaats “Aachener land”, een vijftal km over Aken richting Keulen. De eerste 320 km zitten er op.
Zaterdag 9 juli
Onder een stralende zon wordt de tocht verder gezet langs de snelweg naar Keulen en Frankfurt (zeer druk en veel wegenwerken) richting Nürnberg.
Lange reisetappes zijn aan ons niet besteed, zodat we in de namiddag een camping opzoeken, niet ver van de autoweg ter hoogte van Würzburg. Aan afrit 70 rijden we naar camping “Kalte Quelle” in Heidingsfeld. (N 49°.44.699 – E 009°.59.083). Afstand: 368 km.
We hebben nog de tijd om gezellig op ons “camperterrasje” te zitten en bij een glaasje wijn te genieten van een rustige avond.
Ter informatie nog dit: de douches op deze camping zijn uniek : geen deuren maar plastieken gordijnen om af te sluiten (waarvan er één zelfs doorzichtig is), en plaats om je kleren te leggen is in je douche niet voorzien. Creativiteit is hier noodzakelijk !
Zondag 10 juli
Sinds vannacht is het beginnen regenen, en dat doet het deze morgen nog.
We zetten onze reis verder. Aan afrit 73 naar Nürnberg nemen we de snelweg zuidwaarts naar Ulm. Naarmate de dag vordert, neemt ook de regen toe: het hemelwater valt met bakken uit de lucht.
Via Memmingen bereiken we rond 15 u Lindau am Bodensee, waar we op camping “Lindau am See” -hoe kan het anders – nog een plaatsje kunnen krijgen.
(N 47°.32. 284 – E 009°.43.790). Afstand: 306 km.
Gelukkig is de bodem verhard, want met de gutsende regen zou het beslist weer takelen worden bij het wegrijden. Buiten de camping zijn ook plaatsen voorzien voor campers: ze zijn zeer klein. Prijs : € 10/nacht.
Op de camping is er veel drukte en lawaai, veroorzaakt door een groepje jongeren.
Als de regen wat mindert, maken we een wandeling richting “Insel” – het eiland waar de Oude Stad is gevestigd, maar wegens de regen komen we niet verder dan anderhalve kilometer. Hopelijk morgen beter ?
Maandag 11 juli
1 juli We blijven vandaag in Lindau, in de hoop dat het weer verbetert, wat in de voormiddag nog niet het geval is. Binnen blijven met wat lectuur is dus de boodschap.
Na de middag komt er hoop… en zonneschijn. We fietsen naar het eiland, 4km verderop, waar het hart van Lindau zich bevindt. Opmerkelijk is de versierde gevel van het Altes Rathaus alsook de vele andere kleurrijke gevels van de huizen langs de verkeersvrije Maximiliaanstrasse.
Als we op de dijk aankomen, worden we uitgenodigd voor een boottocht op de Bodensee, waar we graag op ingaan. Een heerlijk tochtje dat ongeveer een uur in beslag neemt.
Terug aan wal springen we nog een internetcafé binnen, en surfen meteen naar www.weeronline.nl om er het weer van de volgende dagen te bekijken. De voorspellingen zijn veelbelovend: nog één kwakkeldag en er zijn drie hoogzomerdagen in het vooruitzicht. Vol goede moed springen we weer op onze “Fahrad” om via een mooi fietspad naar de camper terug te fietsen.
Dinsdag 12 juli
12 juli We vervolgen onze Alpenstrasse en rijden via Memmingen naar Oberstdorf, een afstand van 74 km, waar camping “Oberstdorf” onze vaste stek is voor twee dagen.
(N 47°.25.351 – E 010°.16.670)
300 meter verder is er een nieuwe camping, “Rubicamp” speciaal aangelegd in functie van campers. Alle plaatsen zijn verhard met grastegels, en voorzien van water en stroom. Het sanitairgebouw pronkt met haar vier sterren, maar ook het prijskaartje is in verhouding: € 28 per nacht.
Na de middag fietsen we naar de Breitachklamm, 6 km verder. De klamm is een kloof van 2 km lengte die door het smeltwater van de gletsjers diep uitgesneden is, op sommige plaatsen meer dan 100 m diep en slechts enkele meter breed is. Langs en door de rotsen is een beveiligd wandelpad aangelegd vanwaar men kan zien hoe het water zich met geweld tussen de nauwe kloof wringt. Een enig schouwspel.
Na deze ervaring rijden we nog naar het centrum van Oberstdorf, waar we wat rondkuieren in de gezellige winkelstraatjes. Ook hier vormen de huisjes een prachtig onderwerp voor een schilderij. Vooraleer terug te keren naar de camping, gaan we nog eens kijken naar de Nebelhorn-kabelbaan, die ons morgen naar de 2290m-hoge Nebelhorn moet brengen.
Woensdag 13 juli
We ontwaken onder een stralende zon. Met behulp van een gedetailleerde wandelkaart vertrekken we voor een 6-km lange wandeling door een bosrijke omgeving. Prachtige natuur.
Na de middag gaan we ons naar de hoogste top van de Algau laten brengen: de Nebelhorn troont met zijn 2290 m boven alle andere bergtoppen van de omgeving.
De klim gebeurt in drie etappes: de eerste brengt je tot 1250 m hoogte; de tweede tot 1950 m, terwijl de laatste tot 2290 m hoogte gaat. Eenmaal de “Gipfel” (top) bereikt, krijgt men een adembenemend panorama op de omgeving.
Witte sneeuw- en ijsmassa´s zijn hier en daar nog aanwezig en zijn getuige van de lage temperatuur die er heerst. Een unieke belevenis op dergelijke hoogte.
Als we weer naar beneden willen, zit de kabelbaan reeds proppensvol, terwijl nog steeds toeristen aanschuiven om mee te kunnen. Geklasseerd als sardines, besluiten we om de laatste etappe naar beneden niet meer mee te gaan met de cabine, maar te voet af te leggen, een mooie wandeling die een uur in beslag neemt en die op verschillende plaatsen mooie vergezichten van Oberstdorf oplevert.
Donderdag 14 juli
Normaal is de volgende bestemming in de Duitse Alpenstrasse “Füssen”, waar de twee koningskastelen te bezichtigen zijn. Omdat we deze vorig jaar hebben bezocht – Füssen ligt immers ook langs de Romantische strasse- rijden we door naar Oberammergau, gekend om haar passiespelen, die eens om de 10 jaar worden gehouden.
Net voor de middag komen we aan op camping “Oberammergau”, zodat we ons nog kunnen aanmelden. (N 47°.35.411 – E 011°.04.095)
Probleem in Duitsland is immers dat bijna alle campings dicht zijn van 12 tot 15u wegens “Mittagruhe”.
Na de middag fietsen we langs een mooi fietspad 3 km zuidoostwaarts, waar zich in Ettal een bezienswaardig klooster bevindt. Vanuit de verte zijn de groene koperen koepel en zijtorentjes te zien, die schitteren in de zon. Volgens de ANWB-reisgids kan ook een bezoek gebracht worden aan de kloosterbrouwerij, maar dit is maar theorie. Alleen de kerk en de “Klosterladen” zetten hun deuren open voor de toerist.
We keren terug naar het dorpje Oberammergau, waar men, niettegenstaande de vele toeristen, tot rust kan komen, dank zij de schoonheid van het dorp en haar omgeving. Het centrum bezit talrijke fraaie huizen, waarvan de gevels met grote schilderingen versierd zijn, waarbij bijbelse en historische scènes primeren. Iedere gevel is een juweeltje op zich.
Vrijdag 15 juli
Om de volgende bezienswaardigheid langs de Duitse Alpenstrasse te bezoeken, moeten we een lieflijk zijdal nemen, en rijden we westwaarts naar “Linderhof”, één van de vier kastelen van Ludwig II. Het is kleiner dat het fantasierijke slot Neuschwanstein, maar in aanzien moet het geenszins onderdoen. Elke kamer is overweldigend versierd met vergulde ornamenten en waardevolle wandtapijten en meubels. Opmerkelijk is de beweegbare bodem, waarop de tafel van de eetkamer staat. Deze kon men naar de onderliggende verdieping laten zakken om daar de tafel te dekken, zodat de koning geen contact hoefde te hebben met zijn personeel.
Een kasteelbezoek dat men zeker niet mag missen.
We rijden 30 km verder zuidwaarts, waar we ons 2 dagen op de camping “Zugspitse” gaan vestigen in Grainau, 4 km ten westen van Garmisch-Partenkirchen.
(N 47°.28.812 – E 011°.03.261)
De ontvangst is hier kil en onvriendelijk, en de passanten van 1 of 2 nachten, moeten het stellen met een open grasveld als kampeerplaatsen. Het sanitair is ondermaats, en voor stroom rekent men een forfaitair bedrag aan van 5 euro per nacht.
Er is nog een camperplaats aan het skistadion, maar vermits wij “camperterrasjesmensen” zijn die graag onder de luifel genieten van een glaasje en een boekje, en dit niet steeds mogelijk is op een camperplaats wegens plaatsgebrek, hebben we geen andere keuze.
Na de middag fietsen we naar de Partnachklamm – 9 km verderop – , zowat hetzelfde natuurverschijnsel als de eerder beschreven Breitachklamm. Hier heeft men de keuze tussen de benedenwandeling, en de bovenwandeling, die men kan doen na zich eerst met een kabellift naar boven te hebben laten voeren. Wij kiezen voor de eerste. Minder spectaculair als de Breitachklamm, maar toch bezienswaardig.
Zaterdag 16 juli
Onze bestemming van vandaag moet het hoog(s)te punt worden van onze reis : de bestijging van de 2960m-hoge Zugspitse, Duitslands hoogste bergtop, die vanaf de camping te zien is.
We fietsen 2 km verderop, waar we een tandradtreintje kunnen nemen, die 19 km aflegt in één uur om het gletsjerplateau te bereiken op 2600 m hoogte. Van hieruit nemen we de grote kabellift (foto hiernaast) naar de “Gipfel” (top) op een hoogte van 2960m. Adembenemend, evenals het prijskaartje heen en terug: 44 euro pp.
Twee dagen op drie zit de top in de wolken. We hebben geluk: we hebben een prachtig zicht op de hele omgeving. Niettegenstaande het beneden 25 graden is, is het hier ijskoud! Amper 7 graden en een gure wind die door merg en been snijdt.
Om te dalen kunnen we weer het treintje nemen, maar we kiezen voor de vlugste weg: in 10 minuten brengt de kabelbaan je naar de 2000m-lager gelegen Eibsee, waar de trein weer moet genomen worden naar de vertrekplaats. De eerste tientallen meters gaan zo goed als loodrecht naar beneden, terwijl de zijwind de cabine heen en weer beweegt. Gelukkig is dit maar van korte duur en zitten we gauw weer beschermd tussen de bomen. Al bij al een ervaring die we nooit meer vergeten.
Zondag 17 juli
De tocht gaat vandaag naar Prien, gelegen aan de Chiemsee. Daarvoor moeten we twee maal een stukje snelweg nemen : eerst naar Munchen tot afrit 9 en dan een eindje Munchen-Salzburg afrit 106. De afstand vanaf Garmisch bedraagt 133 km.
Het onthaal op camping “Hofbauer” is bijzonder hartelijk. (N47°.50.285 – E 12°.21.064)
In de namiddag fietsen we tot aan het centrum (2 km) waar we rondkuieren op een plaatselijke markt. Vandaar rijden we naar de haven (2 km) om inlichtingen in te winnen over het uurschema van de veerboten, die ons ´s anderendaags naar de twee eilanden moeten brengen. Via een fietspad dat evenwijdig loopt met de oever, bereiken we na een kwartier weer de camping.
Maandag 18 juli
Nadat we in de voormiddag lekker hebben “genikst”, fietsen we ´s namiddags naar de veerboten aan de haven.
Midden in de Chiemsee liggen drie eilanden, waarvan er twee bewoond zijn. Het grootste is Herreninsel waar een luxueus kasteel staat van Ludwig II. Het slot ligt anderhalve kilometer van de aanlegsteiger, zodat het eerst nog een twintigtal minuten lopen is, vooraleer de goudgele lange gevel van het kasteel verschijnt. Ervoor, in een grote vijver, verheft zich een grote fontein met Venus in de top. De omliggende fonteinen zijn versierd met mythologische figuren.
Ludwig II was een groot bewonderaar van de Franse koning Louis XIV, en wilde daarom een kasteel laten bouwen dat een weerspiegeling was van het Palais de Versailles. Van de 70 kamers, werden er slechts 20 afgewerkt wegens geldgebrek. De meest opvallende is de spiegelzaal, die bijna 100m lang is. Ook in dit kasteel is in de eetkamer het systeem “tafeltje dekje” ingebouwd. Tijdens de rondleiding zien we de constructie waarmee men de tafel op en neer bewoog.
Na de gidsbeurt, die een half uur duurde, lopen we weer naar de aanlegsteiger, waar we de boot nemen naar Fraueninsel of Frauenchiemsee.
Het eiland wordt gedomineerd door een klooster, waarvan enkel de kerk toegankelijk is. Verder trekt een groot terras de vele dagjesmensen aan voor een natje of een droogje.
Als we de boot weer nemen naar Prien, komen dreigende onweerswolken opdagen. En inderdaad, om 18.30u is het zover. We hebben net nog de tijd om al wat buitenstaat binnen te gooien en de luifel in te trekken.
Dinsdag 19 juli
Normaal gezien gaat de Duitse Alpenstrasse nog één etappe verder tot in Berchtesgaden, tegen de Oostenrijkse grens, maar wegens tijdgebrek moeten we vanaf hier onze terugweg aanvatten. Munchen is ons volgend reisdoel, een afstand van 90 km.
Er is slechts één camping in de omgeving van Munchen : Thalkirchen, 7 km ten zuiden van het centrum. Dank zij het GPS-systeem worden we er feilloos naar toe geloodst. De plaatsen die er ter beschikking gesteld worden voor de campers zijn onbeschrijflijk klein! Horizontale houten balken bakenen de plaatsen af, en geven in de breedte niet meer dan 3,50m ruimte; de diepte is 6 à 7 m. (zie foto- nog een vrije plaats naast onze camper). Onverantwoord. Geen wonder dat de camping 450 plaatsen biedt ! Hier primeert kwantiteit boven kwaliteit.
´s Namiddags fietsen we langs een mooi fietspad, dat vanuit de camping vertrekt naar Munchen.
Nadat we een week in al die lieftallige kleine dorpjes hebben verbleven, is dit een echte cultuurshock !
Duizenden gehaaste mensen, toeterende auto´s en moto´s, loeiende sirenes van zieken- en politiewagens. Je moet er maar weer aan gewoon worden.
De Marienplatz is het bonzende hart van Munchen, waar een drietal verkeersvrije winkelstraten uitkomen. Hier bevindt zich ook het Rathaus. Wanneer in een mum van tijd de hemelsluizen opengaan, is er plots geen kat meer op straat te bespeuren: iedereen zocht een schuilplaats voor de gutsende regen. Ook wij.
Wanneer het enigszins heeft opgehouden, druipen we weer af naar de camping, langs hetzelfde mooie, maar op sommige plaatsen ondergelopen fietspad.
Woensdag 20 juli
In Geiselgasteig, 5 km ten zuiden van de camping, – dus 12 km ten Z van Munchen – bevindt zich “Bavaria Filmstadt”. Daar fietsen we deze namiddag naar toe.
Deze filmstudio´s behoren tot de grootste van Europa. Hier worden vooral televisieseries gemaakt maar ook bekende kassuccessen, zoals “Das Boot” en “The Neverending Story” werden hier opgenomen.
De rondleiding gebeurt gedeeltelijk met een treintje. Je rijdt tussen decorateliers, om dan te voet verder te gaan en een bezoek te brengen aan de decors van Asterix, of aan de onderzeeër die gebruikt werd voor de opnames van “Das Boot”.
Een ander spektakel is de Kino-Erlebnis: een bioscoopzaal waar de stoelen meebewegen met de beelden en waarbij grote ventilatoren je echt het gevoel geven dat je grote snelheden haalt. Hier zijn stalen zenuwen vereist.
Het hoogtepunt is echter de stuntshow, die 45 minuten duurt. Onbeschrijflijk wat men daar te zien krijgt. Er zijn echter maar drie shows per dag in het hoogseizoen: om 11u, om 13.30u en om 15 u. Wie te laat komt, is er aan voor de moeite. De toegangsprijs is ook niet min : €19 pp. Men kan ook de drie vermelde onderdelen afzonderlijk betalen en bezoeken. Hoe dan ook, Bavaria is een bezoek meer dan waard.
Donderdag 21 juli
Vandaag wordt andermaal een stuk van de terugweg afgelegd. Omdat we vorig jaar tijdens de Romantische strasse Rotenburg-ob-der-Tauber onder de gietende regen hebben bezocht, gaan we dit lieftallig dorpje als tussenstop inlassen, in de hoop het eens onder een stralende zon te bezoeken. (N 49°23.268 – E 10° 10.028)
Eerst nemen we de snelweg richting Stuttgart, om ter hoogte van Ulm, noordwaarts de snelweg naar Würzburg te nemen. Na 250 km bereiken we Rothenburg, waar we camping “Tauberromantik” opzoeken. Mooie plaatsen, aangepast voor campers.
In de namiddag lopen we via een wandelpad in 20 minuten naar het centrum. Vestingen, steegjes en huizen hebben hier hun middeleeuws karakter weten te bewaren. Volgens velen is dit het mooiste stadje van Duitsland, en dit heeft ook zijn gevolgen voor de volkstoeloop. klik op Rothenburg
Centraal gelegen staat het stadhuis, dat uit twee delen bestaat met een verschillende bouwstijl.
De stadswallen en de twaalf torens verkeren in uitstekende staat. Men kan de omloop volgen en hierbij op verschillende plaatsen genieten van prachtige gezichten over de stad en over de omliggende vallei.
Vrijdag 22 juli
In de Acsi-campinggids zoeken we als tussenetappe een plaatsje halverwege Frankfurt en Keulen, niet ver van de snelweg, en komen hierdoor terecht in Limburg a/Lahn. (N50° 23.318 – E 008° 04.472), na 255 km. Hier is het wachten tot na de Mittagruhe van 15u om een plaatsje te krijgen.
Via een wandelpaadje bereiken we in 10 minuten het historisch centrum, dat volledig voetgangerszone is. We zijn aangenaam verrast als we in het oude centrum de vele mooie huizen zien in vakwerk, met puntgevels en torentjes
De stad wordt gedomineerd door de kathedraal, die reeds van ver opvalt. In het moderne winkelcentrum baant een toeristenmassa zich een weg in de winkelstraten.
Zaterdag 23 juli
Als laatste tussenstop voorzien we Maasmechelen, waar we in het nieuwe shoppingcenter “Maasmechelen Village” nog wat willen shoppen. De afstand tot hier bedraagt 250 km.
Nadat de portemonnee een stuk lichter is geworden, rijden we naar Opglabeek, waar we op camping “Boseind” een mooie plek krijgen, en waar we voor de laatste keer kunnen uitblazen.
(N51° 03.339 – E 005° 34.113)
