Reisverslag in 44 SMS-jes aan een vriend door Chris van de Wijgaert
De Peloponnesos in Griekenland is een groot schiereiland ten zuidwesten van Athene.
Het district Peloponessos bestaat uit 7 departementen, te weten :
Ahaia, Argolida, Arkadia, Ilia, Korinthia, Lakonia en Messinia.
De Peleponessos biedt een grote variatie aan natuur en cultuur. Zo kun je er zowel ruige gebergten, als groene dalen en vlakten tegenkomen, er zijn fantastische kustplaatsen en er zijn bovendien een hoop bezienswaardigheden uit de oudheid te bezichtigen.
06/07/06
Geland in Athene. Dit is beslist de voorlaatste keer dat ik vlieg (nog één keer om terug thuis te geraken). Mijn anti-vliegangst-pil is uitgewerkt juist voor die piloot aankondigt dat we beginnen te landen. En hij heeft zijn best gedaan om dat zo spannend mogelijk te maken, met een harde knal op de landingsbaan als orgelpunt. Met de bus naar Piraeus en dan met de ferry naar Aegina. Te land, ter zee en in de lucht dus, maar niet precies in die volgorde.
Terrasje aan de haven: die Griekse café-uitbaters zijn gék: ze halveren spontaan hun omzet. Bij elke consumptie krijg je een gratis glas water ! Het is hier dus permanent een soort happy hour. Hoewel, met water… Het bier: keuze uit Heineken of Amstel. Proberen dan maar Mythos, de Griekse variant op het thema “pils”. Vooral omdat het halve liters zijn.
Even Aad-de-hollander bellen. Die verhuurt de camper. Dat is dus de Nederlandse vertaling van motorhome of in het Vlaams dialect, de mobilhome. Alles blijkt OK, 2 nachten hotelletje en zaterdag bollen.
Aad raadt ons aan om te eten in restaurant Ippocampus, waar ze de beste mezze van gans de wereld aanbieden. We zijn er even langsgelopen voor openingstijd. Het menukastje hangt buiten. ´t Is te hopen dat het waar is van die mezze, want het is blijkbaar het enige gerecht op de kaart.
mezze in Griekenland met de motorhome
verzenden
Dit is dus een werkelijk ongelooflijk fantastisch restaurant. Vragen wij toch maar even de menukaart. Komt die chef af met een enorm dienblad waarop alle gerechten live uitgestald staan ! Allemaal bordjes met de meest exotische hapjes van gevulde inktvis tot en met vegetarische moussaka. Topklasse!
07/07/06
Wij hebben gisteren nog een jeepje besteld voor vandaag. We gaan het eiland verkennen. Linda is fier op zichzelf: ze heeft na een lange speurtocht de goedkoopste gevonden, € 35 voor één dag. Blijkt het een oude aftandse Suzuki te zijn. Als je het rechter portier dichtklapt, springt dat van links open. Een servostuur was blijkbaar een optie of nog niet uitgevonden in zijn bouwjaar. Ongetwijfeld een voorproefje op het vrachtwagengevoel van de camper. Voor € 5 méér hadden we een splinternieuwe kunnen hebben !
Jirko is onder de indruk van de tempel van Aphaia. Eén van de best bewaarde in zijn soort en met duidelijke uitleg op begeleidende bordjes. We weten nu dat het bouwen van zo´n tempel veel gelijkt op bouwen met legoblokjes. De uitgehouwen nopjes passen precies in de gaatjes van een ander blok. De meeste blokken hebben ook uitgehouwen gleuven of handvaten waar touwen in passen om ze te hijsen.
Aad ontmoet in het haventje op zijn zeiljacht. Campertjes verhuren rendeert blijkbaar goed. We krijgen de sleutels van de Peugeot, die op het strand naast ons hotel geparkeerd staat. We mogen onze valiezen er al inzetten. Onze hartjes beginnen sneller te slaan voor de eerste ontmoeting… met de meest verschrikkelijke, aftandse, afgeleefde en weer opgelapte camper die ik ooit gezien heb. Ik weet nu wat de advertentie bedoelde met “budgetcampers”. Het is wel duidelijk : vanaf nu wordt het pas écht avontuurlijk reizen.
Aad geeft uitleg bij de infrastructuur. Kookvuur en koelkast op LPG. Alleen, de koelkast doet het niet. Hij heeft wel een koelbox voorzien. Ice-cubes voor de koeling kan je overal kopen verzekert hij. Een vuilwatertank is er niet en het chemisch WC kan je gewoon ergens wegkieperen als er niemand kijkt, zegt hij. Hij weet dat het in Nederland en België wel eventjes anders ligt, maar dit is Griekenland. Wild kamperen mag niet, maar geen kat die er rekening mee houdt. Als de politie iets opmerkt,
ja-knikken en gewoon 200 meter verderop parkeren volgens Aad.
Nu wordt ik pas écht zenuwachtig. Ik moet dit ding morgenvroeg blijkbaar achterwaarts op een ferry rijden, hier 100 meter verderop en ik heb nog nooit met een camper gereden. HELP. Volgens Aad is het personeel van de ferry wel gewend aan het soort klunzen (beginners) zoals ik. Moet ik mij nu beter voelen of wat? Bovendien gebeuren de meeste ongelukken toch de eerste dag, zegt Aad. Als je die overleeft bolt de rest op wieltjes… tenzij je een klapband krijgt, denk ik erbij.
08/07/06
Hoe hij het geflikt heeft weten we niet, maar de koelkast werkt en het stuur heeft zowaar servo-bekrachtiging ! Ik mocht bovendien gewoon vooruit de muil van de ferry binnenrijden. Life is beautiful ! Tot ik van de boot en even buiten Methana met ongeveer 2,5 Km rijervaring een zeer indrukwekkende col moet nemen met hellingen van plus 10 procent. Bovendien staat het benzinepeil op rood, want Aad heeft gezegd: tanken is goedkoper op het vasteland, maar ze zijn hier erg goed in het verstoppen van hun tankstations.
Het monumentale theater van Epidavros bezocht. Dit moet je niet alleen zien maar ook horen. Op een centraal punt ligt een steen. Als je daarop staat en iets zegt op normaal stemvolume, ben je overal op de tribunes te verstaan, tot wel 50 meter hoog.
Met volle tank en goed humeur aan gemiddeld 32 Km per uur over berg en dal richting Nafplio, waar ik mij in het centrum klem rij in een doodlopende straat. Gewoon achterwaarts terug tussen twee rijen lukraak geparkeerde auto´s. Verstand op nul en ogen toe, want je ziet toch niets van de achterkant van de camper in die achteruitkijkspiegels. Linda loodst ons uit de situatie met veel armgezwaai en evenveel geduld.
We hebben een Hollandse nummerplaat. Ik durf nauwelijks uitstappen als er volk in de buurt is. Je ziet ze denken: oud krot, krenterige mensen, brengen zelfs hun drinkwater mee van thuis.
Dit lijkt al méér op vakantie. We kamperen in Kiveri op een strandje, 10 meter van de azuurblauwe zee. Bijna koel ouzootje, want die koelkast op LPG is wel een kast maar weinig koel. Linda is in de wolken. Zij wordt wild van wild kamperen. Het valt blijkbaar op. Komt die Griek vlakaf vragen of zij zijn oud lief is. Hij had vroeger wat met een Hollandse blondine. Ze ontkent in alle talen. Ik zal dat maar geloven zeker.
We eten Grieks vanavond (grapje). Dit is zo een restaurantje waar je in de keuken mag gaan kiezen uit wat de bomma voor vandaag klaargemaakt heeft. Kraaknet en supervers. De vis wordt afgewogen en de prijs bepaald. Je mag zelfs kiezen hoe en met wat hij geprepareerd moet worden. Hierbij vergeleken haalt de lokale Griek thuis het culinaire niveau van een MacDonalds.
09/07/06
Opgestaan met snijdende hoofdpijn. Niet van de ouzo, maar van de verbrandingsgassen van de LPG-installatie. De uitlaat is aangebracht net onder het raam. De argeloze slaper krijgt dus de volle laag. Een criminele gek, waarschijnlijk met nazi-sympathieën die dit bedacht heeft. Dat blijkt ook uit de plaatsing van het enige stopcontact dat dit vehikel rijk is: vlak onder de pompbak asjeblieft ! Wij beslissen: gas uit en leve de koelbox. Nu nog ijs vinden.
Wat gaan we doen vandaag? Blijven of vertrekken. Linda en ik winnen met twee tegen één. Groot familiedrama. Jirko wil niet weg van dit strandje en heeft de sleutels van de camper verstopt. Papa is in alle staten, mama doet of ze hem een oorveeg geeft en zoontje speelt het verwaarloosde en mishandelde kind. We rijden.
Er wordt terug al wat gesproken tegen dat we aankomen in het dorpje Plaka. Het “speciale terrein met accommodaties voor campers aan het strand” zoals aangekondigd op het internet, blijkt een geasfalteerde privé-parking voor auto´s te zijn met wat verderop een toiletblok van een strandcafé. Jirko triomfeert: zie je wel dat ik gelijk had! We maken er het beste van. Linda onderhandelt met de uitbater. We mogen overnachten voor € 5. Het lokale winkeltje heeft ice-cubes en het restaurantje trekt heel erg veel op dat van gisterenavond. Mama in de strandstoel, Jirko in zee en papa met een dikke pint onder de parasol, meer moet dat niet zijn om het humeur terug op positief te brengen.
10/07/06
Terug naar Kiveri! Jirko glundert en geniet met volle teugen van zijn overwinning. Gelukkig niet te lang. Een tweede bezoek aan het opgehemelde restaurantje valt tegen. Hij wou persé tongetjes hebben zoals eergisteren, maar die had de vissersboot vandaag niet mee. Hij heeft er plots geen moeite meer mee om morgen te vertrekken. Dan gaat het richting Mycene, op camping, want ik dommerik, heb er niet aan gedacht dat een camper zonder netaansluiting geen 220 maar 12 Volt geeft. Resultaat: we moeten dringend alle batterijen opladen, inclusief deze van mijn telefoon.
11/07/06
Alles staat weer onder stroom. Wij staan op camping Atreus vlakbij de archeologische site van Mycene. Familiaal sfeertje én met zwembad. Steek ik die driepolige eurostekker in. Wat denkt ge? Dat oud kot geeft geen kik, leiding waarschijnlijk verstorven of gewoon in wanhoop afgerukt door een vorige getergde huurder. Als ervaren plantrekkers dan maar een kabeltje gelegd door het venster en alles rechtstreeks opgeladen. Ben benieuwd hoelang de 2e batterij van de camper het volhoudt zonder opladen. Het lichtje staat al op oranje.
Nu eten in het restaurantje van de camping. Keuze tussen moussaka of souvlaki, tzatziki of Griekse salade. Ik neem gewoon alles, want reuze-honger. Man toch, ge moest erbij zijn. We amuseren ons rot ondanks dat versleten camperkrot. Zijn wij nu écht avontuurlijk aangelegd of is dit gewoon een symptoom van de mid-life crisis ?
12/07/06
Vandaag hebben we Mycene bezocht. Gewoon indrukwekkend, vooral de “geheime gang” die de verbeelding van Jirko op hol deed slaan. Je mag er zelfs in zonder gids en zo ver als je maar wil, ook al is er geen licht. We hebben het een stukje gedaan met behulp van een zaklampje. We zijn er nog altijd niet zeker van of die angstkreten in de verte van een verdwaalde toerist kwamen of gewoon een speling van de wind.
Overnachting op de dijk in Diakofto aan de noordkant van de Peleponessos. Vooraanzicht: de zee. Rechts: een café-restaurant. Links : een stranddouche. Dat biedt prima potentieel voor een wild verblijf. Of de bewoners van de luxevilla achter ons, wiens uitzicht op zee we belemmeren, er ook zo over denken, zullen we wel merken. Voor het overige niets bijzonders vandaag. We hebben de uitlaat van onze camper, die volledig doorgebrand is en er dreigde af te vallen, opgebonden met een stuk ijzerdraad dat Jirko gepikt heeft op een bouwwerf.
Straks verbroederen met de bewoners van de camper naast ons. Vlamingen, die even de andere kant opkeken toen die rammelende Hollander zich vlak voor hen kwam parkeren. Jirko heeft zijn Duits vriendje teruggevonden. Hij had met hem gespeeld in Kiveri en bij toeval hebben we honderden kilometer verder opnieuw hetzelfde plekje uitgezocht.
13/07/06
Deze is om Ingrid te doen flippen: we hebben vandaag een ritje gemaakt met een toeristisch treintje dwars door het bergmassief richting Kalavitra. In dat dorpje hebben de Duitsers in ´43 alle mannen en jongens vanaf 12 jaar geëxecuteerd. Indrukwekkend monument. Spreken wij dus heel de reis Engels tegen de Grieken, vraagt Linda uitgerekend hier toch wel in het Duits de weg zeker! Dat leverde de eerste onsympathieke reactie op van dit anders zeer gastvriendelijke volk.
Vandaag heb ik geleerd dat je in Griekenland wijn besteld per kilo. Andere rariteiten: een autosnelweg (betalend) heeft soms gewoon twee baanvakken, één in elke richting en twee pechstroken, die ongeveer even breed zijn. Je wordt als traag vehikel geacht permanent op de pechstrook te rijden. Je hebt pech als je met pech op de pechstrook staat. Veel kans dat je de avond niet haalt. Verkeersborden hangen hier enkel omdat het internationaal verplicht is. Voor de rest is het verspilling van grondstoffen geweest, want geen kat die er rekening mee houdt. Het enige nuttige bord is dat met de waarschuwing “vallende stenen”. Als je dat ziet, weet dan dat ze écht vallen: de baan ligt er op die plekken mee bezaaid.
14/07/06
Overnachting in camping Alphios in Olympia. Weer héél proper, schaduwrijk, familiaal onthaal en groot zwembad. Restaurantje met boerenkeuken, maar erg lekker. De uitbaatster keek wat verbaasd toen ze een Belgische identiteitskaart kreeg. Wij dus alles uitgelegd van Aad tot Z. Het staat hier trouwens vol met Nederlanders. Die zeggen ons allemaal vriendelijk goeiedag en wij ook dus. Het “wij-gevoel” groeit trouwens : in het zwembad wees Jirko naar een jongetje en zei: “kijk papa, dat is ook een Hollander”. Nou Kees !
15/07/06
Bezoek aan de archeologische site van Olympia. Dit was weer zo een dagje! Twee dingen gevonden : de exacte plek waar om de 4 jaar de Olympische vlam ontstoken wordt (ik heb daar dus écht gestaan) en de sleutels van de camper, die na een behoorlijk zatte rentrée gisterenavond, deze ochtend gedurende 2 uur spoorloos waren. Deze ochtend zou de patron van de camping ons met het minibusje wegvoeren naar de site, 750 meter bergaf en ons terug oppikken om 15 uur. Dat eerste is gelukt. Dat laatste was hij vergeten. Wij dus 750 meter te voet bergop in de brandende zon en zonder drinken. Deze avond eten we gestoofde kop van de patron stuffed with an onion in his smoel zoals Jirko suggereerde.
16/07/06
Overnachting in Leheo tegen Korinthos op een megacamping (Blue Dolphins) en dus bullshit. Menukaart met hamburger-friet, dat zegt genoeg zeker? Ik heb een rotdag achter het stuur gehad. Een flinke bergpas (1.500 meter) aangegeven als normale 2-vaksbaan (ja m´n oren!) met wegenwerken. Alles over één baanvak, maar dan zonder de gebruikelijke signalisatie met verkeerslichten om het te regelen. Gevolg: links greppel van 1 meter diep, rechts gapend ravijn, file voor, file achter en wij ergens tussenin. Een Hollands sprekende Griek met een Jeep heeft ons gered. Hij zei: “Laat mij er even tussen en volg mij, anders geraken jullie er nooit doorheen”. Hij heeft met bruut geweld de wagens voor ons gewoon de gracht ingevloekt. Leve de Nederlanderthalers ! Ik wil thuis ook zo een nummerplaat.
17/07/06
Vandaag werden we financieel geassisteerd door een Duitssprekende Griek. Hij is ons spontaan voorgereden (minstens 5 Km) naar een bankautomaat in hartje Korinthos. Toen we hem bedankten zei hij: “Ik werd vorige maand op bezoek in Duitsland ook goed geholpen en als ik nu een toerist in nood zie, dan doe ik het zelfde”. Mooi toch hé ?
Onderweg even stoppen om een panorama van een bergdorpje te filmen. “Hello ! Here better view sir !” Het is Apostolos (alias), de sluwe oude vos. Hij heeft een winkeltje van zelf gesneden houtprulletjes en brengt die handig aan de man. “What country ? Ah Belgium ? Wait a moment. “. Hij haalt een stapel briefwisseling boven uit België. Stekene, Lochristi, Genk,… Allemaal foto´s van vrouwen arm in arm met Apostolos. Dan ook maar ééntje met Linda, beloven dat we het opsturen en € 5 betalen voor een houten prulletje als souvenir.
We zijn weer héél wild aan het kamperen op een klein strandje met de Hollywood-achtige benaming “Gliati-beach” in Oud-Epidavros. Er is hier niets, behalve het gebruikelijke café-restaurantje met parasols, ligzetels en stranddouche. We staan op welgeteld 12 voetstappen (sloefke tegen sloefke) van het water en het stijgt precies. Wat verderop staat een camper met een Belgisch-mohammedaans gezin uit Anderlecht. Jirko is nu met zijn nieuwe Mo-vriendje aan het duiken naar escargots. Ik heb de gesluierde madam gefilmd en Linda een lellebel met blote tetten als contrast. Mijn vakantiefilm wordt een kaskraker !
18/07/06
Linda is in alle staten van verrukking. Gisterenavond wou ze zelfs “sex on the beach”. Dat doet geen deugd op een strand met keien en het is bovendien een beetje gênant tussen 4 andere campers waarvan de bewoners met hun stoeltjes buiten zitten.
Deze ochtend boodschappen gedaan met de rammelende fiets van de buren. De gesluierde madam is gaan zwemmen met sluiers en al. Spectaculair zicht. Ik weet eigenlijk niet wat er méér opvalt. Niemand kijkt immers om naar een vrouw in badpak, maar dit trekt pas aandacht ! Ze hebben ook voor elk een surfplank mee. Benieuwd hoe ze dat klaarspeelt.
Wij hebben een verzonken Romeinse stad bezocht. Ligt 10 meter uit de kust op 1 meter diepte. Jirko heeft een stuk bewerkt marmer opgevist van minstens 5 Kg. Hij denkt een antieke schat gevonden te hebben. Probleempje op komst : hij wil het meenemen naar huis. Virgin Express zal daar niet mee kunnen lachen.
19/07/06
Naast ons gaat een Duits koppel (twee dikke deuties) te water in een rubberbootje. De viezeriken hebben de tank van hun chemisch toilet mee om het in zee uit te kieperen ! Dat moet je vooral doen in een kleine baai zonder veel stroming. Dit soort hooligans maakt wild kamperen kapot. Nog even een bezoekje aan de archeologische site van Oud-Epidavros en dan terug naar start. Wij overnachten in Methana, klaar voor de overtocht naar Aegina
20/07/06
De camper staat weer op zijn plaats. Laatste nachtje. Ik ga hem bijna missen. Hoe ontroerend immers de ballet-act van de deur van de kleerkast. Als je die sluit opent deze van het WC zich in een perfecte choreografische regie en vise versa. Naast ons op het strand staat een camperbusje met Franse nummerplaat. Wij zeggen beleefd “bonjour” tegen die mensen. “Nou ja, ook goeie avond” luidt het antwoord. Het blijken Nederlanders te zijn. Ze hebben rondgetoerd met een omgebouwde Franse ambulance met bouwjaar ´84, verhuurd door… juist ja : Aad.
21/07/06
Camper afgeleverd en waarborg teruggekregen. Aad was zichtbaar verwonderd dat we een goede reis zonder technische problemen hadden. Op naar Athene. In Piraeus nemen we de metro en die zet ons af bij hotel Stanley, waar we zonder problemen inchecken. Linda verdient een pluimpje. Alle arrangementen en verbindingen zijn vlekkeloos verlopen. Internet is betrouwbaar als reisplanner voor doe-het-zelvers met initiatief.
Voor het eerst terug in contact met het nieuws van het thuisfront via de satellietuitzendingen van de VRT op TV in de hotelkamer. We hebben een bezoekje gebracht aan het centrum. Om acht uur, bij terugkeer naar het hotel waren we bijna gestrand door een staking van het metropersoneel. We hadden net het laatste stel richting hotel en hoefden zelfs geen tickets te kopen. Rare jongens die stakers: hier geen stakersposten, vlaggen en gekleurde vuilzakken. Ze sluiten gewoon de deuren en gaan naar huis nadat ze de laatste passagiers netjes afgeleverd hebben.
22/07/06
Vandaag hebben we de culturele bagage van Jirko wat aangevuld. Bezoek aan antiek Athene. Vooraf was er op TV een documentaire over het ontstaan van de democratie op deze eigenste plek. Het is allemaal begonnen met zwarte en witte keien in een urne. Zwart was tegen, wit voor iets. Een prima inleiding. Indrukwekkend veel monumenten gezien en opgravingen die nog niet afgerond zijn. Je moet wel wat geduld hebben om een foto te kunnen nemen waarop geen Japanner staat. Die lui zijn dus werkelijk crazy. Echt gezien : in de metro staat een vitrine met wat nep-vazen om reclame te maken voor the real thing. Die Japanners gaan daar dus om beurt bij staan om gefotografeerd te worden !
We worden hier nog BB´s, bekende buitenlanders. Daarnet geïnterviewd door een cameraploeg die een sfeerbeeld maakt over toeristen in Athene. “What do you like to eat ?” “Tzatziki and calamars. Delicious.” Vanavond uitzending om 20 uur op Alter. We zijn waarschijnlijk geknipt wegens haar niet gekamd, want het is niet uitgezonden, hoewel we 2 uur hebben zitten apegapen naar een kompleet onverstaanbare nieuwsuitzending. We hebben ook een Urquell gedronken in het Hard Rock Café. Dat is geen café meer, maar een écht museum met ondermeer een gitaar van Carlos Santana. En nu is het wel echt afgelopen.
23/07/06
Nog 3 uurtjes afzien in het vliegtuig en dan weer business as usual. Tot kijk kameraad en als ik het niet haal mag je deze sms-jes uitgeven als de memoires van je vriendje zaliger… Dat is er wat over zeker ?
