|
1 week Istanbul 9,2 miljoen inwoners
|
|
|
Links, Londra camping in Istanbul ligt achter het Shell station en is ook hun eigendom.
Rechts, Roger Schrayen die samen met zijn vrouw Monique reeds de 16e maal naar Turkije komt
en van wie ik documentatie,
onder andere een reisgids van Carole en Chris Stewart, en ook nog veel goede
raad gekregen heb.
Vroeger waren veel campings in handen van de petrol maatschappijen ze
waren 3 a 4 maal duurder na nu.
In 2003 kost een camping ongeveer € 10 per dag. De electriciteit is 220 V.
|
 |
 |
BBQ is altijd feest, mals en lekker vlees is er in
overvloed in Turkije maar natuurlijk geen varken.
|
|
|
ISTANBUL NU, Toen de zetel van de regering 60 jaar geleden naar Ankara
werd verhuisd, was Istanbul een gepensioneerde hoofdstad.
Maar ondanks dat blijft Istanbul, zo onwaarschijnlijk mooi gelegen en
met al zijn monumenten, zijn gracieuze stijl en ontembare levendigheid,
de geestelijke hoofdstad en een vitaal symbool van het Turkse verleden en heden.
" De Grote Stad ", zoals Istanbul of Constantinopel lang genoemd werd,
strekt zich uit over zeven heuvels aan de monding van de Bosporus,
het met bossen omzoomde lint van water dat de Zwarte Zee verbindt met de
Zee van Marmara en het continentale Europa scheidt van Azië.
Door het centrum van de stad loopt de Gouden Hoorn, een brede rivier
die 11 km landinwaarts ontspringt, in de oostelijke heuvels van Tracië.
De stad ligt tegenwoordig gedeeltelijk in Europa en gedeeltelijk in Azië.
De stadsdelen zijn bereikbaar met een korte boottocht of per openbaar
vervoer over de nieuwe Bosporus-brug.
|
|
|
Er is overal water een rivier, een zeestraat en een zee vormen de
belangrijkste verkeersaders en zijn een wezenlijk onderdeel van het leven
in de stad. Vanaf de paleizen, moskeeën en torens die de heuvels bekronen,
lopen smalle straatjes steil naar beneden naar het water toe.
Langs de Bosporus staan nog meer paleizen en moskeeën met marmeren kades
of diepe, rotsige havens zich in volle glorie te weerspiegelen in het water.
De zee maakt deel uit van de stad en het leven in de stad.
|
|
|
EMINONU (plein) Eminönu is het centrum van de waterwegen van de stad.
Op dit punt, waar de Gouden Hoorn in de Bosporus vloeit,
liggen de Bootterminals, de Eminonu/skele.
Het is een soort busstation voor boten, hier liggen dag en nacht tientallen
boten die u overal in de stad brengen, hetzij naar het Europese, hetzij
naar het Aziatische deel, maar ook naar de Zwarte Zee in het noorden of
de Zee van Marmara in het zuiden. Dit is de beste manier om Istanbul te
zien, die boottochten zijn net zo goedkoop als de bussen, bijna net zo
geregeld, maar comfortabeler en veel plezanter.
|
1 boottocht of 1 busrit kost in 2003 - 1.000.000 TL
(1 miljoen Turkse Lira)
|
Wij reden altijd met de bus naar het Eminönü plein om
van daaruit de stad te bezichtigen (€ 1 = 1.650.000 TL)
|
|
|
Foto links boven de ingang van het Topkapi Paleis, rechtsboven de kamers van de meisjes van de Harem
Aan de noordkant van de hof is de harem. U moet extra betalen om dit deel
van het paleis te mogen bezoeken. Maar het is de enige manier waarop u de harem kunt
zien en dat is werkelijk de moeite waard - een paar van de mooiste ruimten
van het paleis liggen hier. Toen Süleyman en Roxelana hierheen verhuisden,
was de harem eenvoudig en voornamelijk uit hout opgetrokken,
maar er brak bij diverse gelegenheden brand uit en omdat het dan weer
opgebouwd werd en van nieuwigheden voorzien werd door de successievelijke
ambtsdragers, is het de wonderlijke verzameling bouwsels geworden die we nu zien.
Men vertelt dat de harem (een Arabisch woord dat ´verboden´ betekent)
ongeveer 400 kamers bevat, vele buitengewoon fraai, verspreid liggend
tussen een wirwar van paviljoenen, gangen en binnenhoven.
Er zijn baden, tuinen, eetkamers, zwembaden, woonvertrekken, een wasserij,
kamers voor de wachters en moskeeën voor de eunuch´s.
Ondanks de weelderige overdaad van de omgeving
kan men toch een gevoel van eenzaamheid en wanhoop niet onderdrukken
in deze vergulde kooi waarin de keizerlijke vrouwen en concubines
hun nauwkeurig omschreven leventjes leidden onder de waakzame ogen
van "dat kwaadaardige gespuis van het Oosten", de eunuchs.
Eeuwenlang was dit waarschijnlijk het minst toegankelijke gebouw van de wereld.
De laatste vrouwen vertrokken in 1909.
|
|
|
Foto links, er was een openlucht- en een binnen zwembad die in die tijd gevuld werden met melk.
Rechts boven het marmeren bad van de Sultan
Onder leiding van de gids worden maar een paar kamers bezocht van de harem
die op verschillende verdiepingen ligt en die, in de glorietijd, wel
1200 vrouwen herbergde. Wij hebben bijvoorbeeld niet de Kafes zien
"de Kooi" waar de jongere broers van regerende sultans hun hele leven
verbleven. Ze mochten maar in een paar kamers van de harem en kenden en zagen
alleen de concubines en de eunuchs. Voordat deze gewoonte in zwang kwam,
werden de jongere broers van de sultan met een zijden
touw geworgd. Adelijk bloed mocht niet vloeien.
Hoe barbaars het ook klinken mag, in de praktijk had dat het gewenste
effect dat eindeloze oorlogen over opvolging vermeden werden en daarin
zouden waarschijnlijk veel meer mensen op veel gruwelijker wijze aan hun
eind gekomen zijn. Welke praktijk wreder was, valt trouwens te bezien,
want degenen die zo gelukkig waren om ooit uit de Kafes te ontsnappen,
waren vaak ongeletterde, neurotische imbecielen - gestoord geraakt door
een leven van overdadige weelde, seksuele excessen en voortdurende angst
voor de tuinman met zijn zijden koord. Degenen die uit de kooi kwamen,
werden sultan - geen wonder dat het rijk in verval raakte !
De gidsen die u in de harem rondleiden, leggen vaak de nadruk op de wat
positievere aspecten van het instituut, niet ten onrechte - maar we moeten
wel bedenken dat het raffinement van deze prachtige omgeving vaak
onuitsprekelijk wrede, grove en losbandige praktijken verhulde.
Voor deze Turkse reis gebruikte ik verschillende reisgidsen waarvan een oude gids
van Carole en Chris Stewart de beste was. Uitgegeven door Standaard,
maar spijtig genoeg niet meer te koop.
|
Hotkapi Istanbul
|
waterpijpen in Istanbul
|
|
|
|
|
Cappadocië, een maanlandschap genoemd, eenvoudig
omdat men er geen ander woord voor kon bedenken. Nergens anders ter wereld is
een dergelijk landschap te vinden.
De streek Göreme ligt in de driehoek tussen de drie steden
Kayseri, Aksarayen Nigde en is het geografische centrum van de Anatolische Hoogvlakte.
